Het l/W-bosje,
Be-zoekersoAtttaüeH/ uo
boerderij Tartte,Jaartje,
Wim Lastdrager
Piet Vos Jbz. schrijft hierover in zijn boekje:
Het werk en leven van een 75-jarige Callantsoger
het volgende:
In 1924 organiseerde de VW weer een grote
verloting. Financieel hielden we er aardig
wat van over. Ilc had altijd al een plan in mijn
hoofd. We moesten ten eerste proberen een
bos te krijgen. Want wat is nou een badplaats
zonder bos. Om kort te gaan, we wisten van
de polder Callantsoog een bunder heinollen
te pachten. Dat konden we krijgen voor 2,50
per jaar, voor de duur van 30 jaar. Toen de
zaak eenmaal op papier stond, lieten we het
in de winter van 1924-1925 door werklozen
diepspitten. Zo ongeveer een meter. red.)
Een en ander kwam ons op 700,00 te staan.
Daar kwam later nog bij de prijs van de jonge
dennen en het planten.
2 Maart 1925 was de grote dag. We zouden ook
voor de schooljeugd een plantdag houden. 85
kinderen mochten elk twee dennen zetten.
Na een jaar of vijf moesten we ze ook al begin
nen uit te dunnen. Alles was in overleg met de
provinciaal houtvester uit Schoorl uitgevoerd.
Toen de dennen een hoogte van 1 m hadden
bereikt, stelde de VW aan de leden een gratis
kerstboom beschikbaar. Daar werd dankbaar
gebruik van gemaakt.
In het bosje staan ook nu nog dennen, die de
bijna 80 jaar hebben overleefd. De meesten
krom gebogen door de altijd waaiende wes
tenwind en behoorlijk kaal. De jeugd gebruikt
ze als lclimboom en de vogels hebben er hun
uitkijkposten in.
De meeste bomen hebben hun planter al over
leefd. Wie zei ook al weer: "Boompje groot,
plantertje dood?"
Het aantal bezoekers in de boerderij
Tante Jaantje was in 2005 1633.
Verleden jaar bedroeg het aantal
1173.
Maar eerst zette burgemeester Koster vijf den
nen. Vervolgens wethouder H. Rruisveld en
D. Sleutel en de bestuursleden van de VW,
ieder vijf dennen. Voor de schooljeugd had ik
bordjes gemaakt waar ik twee voorletters in
gebrand had. Die zetten ze bij hun geplante
boompjes. Zo konden ze na een tijdje kijken
hoe hun boompjes het deden. Na een paar jaar
zijn die bordjes verdwenen, maar de jonge den
nen bleven en deden het goed.
In 2005 is het 80 jaar geleden dat Piet Vosjbz. aan zijn droom, een bos bij Callantsoog, begon. Voor
1950 hadden de Caïlantsogers het altijd over het VW-bosje. Maar het bosje is allang niet meer van
de VW. Via het gemeentebestuur is het nu in handen van Staatsbosbeheer.
Het VW-bosje in 1938. De dennen zijn nog klein.
Foto uit archief mxv. Schmidt-Baken
-79.-
Foto:Jannie Provily
