Clubs
De< Hamtwerkcl
In één keer van my n geloof af
Wim Lastdrager
Op 24 november 1945 voerde de jeugdtoneel
vereniging Jong Callinghe haar eerste naoor
logse stuk op. De fanfare gaf een uitvoering
op 12 juli 1946. In datzelfde jaar kwam ook de
voetbal weer een beetje van de grond en begon
de zangvereniging onder leiding van meester
Prins te werken aan het zangtalent.
Na de donkere oorlogsdagen had men een
grote behoefte aan feestjes. Alles werd aange
grepen om daaraan te voldoen. Men werd al
dronken van een glaasje karnemelk en als er
een tekort was aan jenever, werd dit met wa
ter aangelengd. Niemand die het merkte! Ook
de jaarlijkse kermis werd weer hervat.
In 1952 werd de EHBO opgericht. Dokter
Verheul en zuster Boendermaker gaven daar
voor al gedurende een aantal jaren cursussen
op dit gebied.
De ijsclub werd in 1954 opgericht en ook werd
het speelplaatsje bij de school overdekt. Zo
ontstond 'het zaaltje'. De bibliotheek kon haar
vleugels uitslaan. Tevens kwam er gymnastiek
voor dames. Burgemeester Correljé stimuleer
de het verenigingsleven zo veel mogelijk.
Als we na 60 jaar in ons dorp rondkijken zien
we dat de ijsclub nog bestaat. Het 50-jarig be
staan werd in december 2004 gezellig gevierd.
De bibliotheek is gegroeid en heeft een eigen
onderkomen en de damesgym is een grote
gym geworden. De fanfare, de accordeonclub
en de toneelvereniging zijn er nog. Ook de
voetbal is blijven rollen.
De personen die na de oorlog hun schouders
onder het verenigingswerk hebben gezet, heb
ben dat niet voor niets gedaan.
Merel de Meeuw is het pseudo
niem van Grieta van Lent-Buis.
Merel de Meeuw
Het was eind 1959, net voor 5 december. M(jn ouders had
den al een aantal keer geprobeerd mjj ervan te
overtuigen, dat er wel eens een Hulpsinterklaas kwam
Ik was ruim 9 jaar, maar die bestond niet! Een huisvriend
(Jan de Wilde) was jaren DE Sint in Callantsoog.mooit
opgemerkt.
Totdat Lies Hoek na een verbouwing van hun supermarkt
besloot, de heropening voor kinderen van het dorp nóg
feesteljjkerte laten z(j n:\Jes werdHulpSint en deelde in
de winkel lekkers uit. Verheugd kwam ik binnen stappen,
wildestrooigoed aanpakken, keek 'Sint' aan... m(jn ogen
gingen letterljjk en figuurljjk open. Direct héél verontwaar
digd naar huis gelopen."Sinterklaas bestaat niet!"
We kregen enige reacties op de foto die we in
de vorige Clock plaatsten. De één wist 200% ze
ker dat het zijn moeder was, een ander meen
de op haar beurt haar moeder te herkennen.
De derde was het met beide reacties volledig
oneens.
De naam van de mevrouw blij ft dus in nevelen
gehuld...
Mei 1945. De oorlog is voorbij, maar wat is er van Callantsoog overgebleven? Er moest ontzettend
veel hersteld worden, zodat het verenigingsleven nog op het tweede plan stond. Toch waren de
dorpsfanfare, de accordeonclub en ook de toneel- en voetbalvereniging al met oefenen begonnen.
Grieta/Derel de Deeuw.
Illustratie uit haar boek 'hinderen,zand en water... cement kornt later'.
-76.-
