les over boord en zei: "Wir fangen immer mit
Bohnen an."
Achter het huis had Simon een prachtige
groentetuin met van alles erin. Maar zoals het
in Callantsoog vaak gaat, net als de tuin op
zijn mooist stond met beginnende slaboontjes
aan de struikjes, kreeg je storm en waaide al
les zwart, en werd er veel onbruikbaar.
Simon Kooger droogde ook scharretjes aan
een lijntje, die knipte hij aan strookjes en at
hij op bij zijn brood.
De familie Waal kwam in 1932 bij de Koogers
terecht. Het begin van een lange reeks van
vakantiejaren die de familie Waal, bestaande
uit vader, moeder, zoon Wim en dochter Greet
doorbracht in goede harmonie bij Simon
Kooger en Jo Kooger-Ree. Het waren heerlij
ke jaren, enkele strandhuisjes werden in een
halve cirkel door Piet Vos op het strand gezet
en daar verbleven op zonnige dagen de volgen
de families met elkaar: het hoofd der school
Ewoud Smit, burgemeester Breebaart en dok
ter Oterdoom. Er werd wat afgelachen en ge
praat, het was een hechte vriendenclub.
Toen gooide de oorlog roet in het eten. Aan de
Dorpsweg moesten verschillende huizen wor
den afgebroken, omdat zij in het schootsveld
stonden. Vanaf het huis van Jacob Vos tot aan
het huis van de familie Provily. Alleen het huis
van Piet Vos bleef gespaard.
Toen de familie Waal na de oorlog weer naar
Callantsoog kwam, moest zij elders onderdak
zoeken, bij o.a. familie Mol, familie Thomasz
en pension familie Swaerts.
Toen Greet Waal en Guus van Dolder getrouwd
waren bleven zij Callantsoog trouw. Zodra het
huis van de Koogers herbouwd was, huurden
zij een deel ervan, maar aten aan de overkant
in pension 'Seinpost' bij de familie Hoitinlc.
Nog iets dat indruk op Guus heeft gemaakt.
Daags voor de stormramp van één februari
1953, was hij in Callantsoog (met trein en bus)
om te huren voor de zomer (wat toen nog ge
bruikelijk was).
Om ongeveer 2 uur 's middags stond hij sa
men met Simon Kooger op de Seinpost naai
de woeste zee te kijken. Simon sprak toen de
bijna profetische woorden: "Het zal me be
nieuwen of dat wel goed gaat."
In 1965 werd het huis te groot voor de familie
Kooger en vroeg zij, of de familie Waal mis
schien interesse had om het huis te kopen.
Dat gebeurde met drie gezinnen: vader en
moeder Waal, dochter en man, en zoon die
inmiddels ook was getrouwd, besloten samen
tot de koop.
De familie's besloten een klein huisje aan het
grote huis te bouwen en daar trokken Simon
Kooger en zijn vrouw in, zodat zij nog niet
naar het bejaardenhuis hoefden en gelijk een
oogje in het zeil konden houden.
Het grote huis werd in de zomermaanden
druk bewoond, ze kozen om de beurt de pe
riode die ze graag wilden hebben. Maar hoe
ze ook kozen, Greet had altijd mooi weer en
broer Wim regen.
Na het vertrek van de familie Kooger uit het
kleine huisje naar het bejaardenhuis, is het
door veel jongelui als starterswoning gebruikt.
Totdat de gemeente moeilijk ging doen. Die
vond dat het grote huis maar bewoond moest
worden door vaste bewoners en het kleine
huisje moest maar de bestemming recreatie
krijgen. Greet van Dolder liet zich inschrijven
in de gemeente als vaste bewoonster. Maar
toen de Van Dolders in 1979 de kans kregen
een mooie bungalow aan de Op 't Landtweg
te kopen van Van der Ploeg, lieten zij die niet
voorbij gaan. Ondertussen wonen ze daar in
de zomer al weer vele jaren en wordt er ook
drulc gebruik van gemaakt door kinderen en
kleinkinderen.
Aan de strandspelen werd door de kinderen
meegedaan, dat was feest, in optocht naar
het strand zandhopen of zandfiguren maken,
gefotografeerd worden door vader Waal en 's
avonds voor het huis van burgemeester Bree
baart de prijsuitreiking. Een evenement was
ook het uitvaren van de reddingboot van de
NZHRM. De boot werd getrokken door paar
den en de kinderen mochten daar dan in zit
ten. Het was een zorgeloze tijd.
Eén jaar werd de vakantie onderbroken door
de geboorte van het dochtertje Elsebetje van
Simon en Jo Kooger, dat helaas op tweejarige
leeftijd is overleden aan hersenvliesontste
king.
Een groot verdriet, ook gevoeld door de fami
lie Waal, zij waren reuze gesteld geraakt op de
Koogers en dat kleine meisje had een speciaal
plekje in hun hart.
u
De familie Waal op het strand met de vriendenclub.
- 51.-
