1
UIT HET BOEK VAN H.TH. DE BOOY
Een vliegtuig was vlak voor Callantsoog naar
beneden geschoten; de beide vliegers tracht
ten in een rubbervlotje den wal te bereiken,
doch er stond een hevige branding. De vuur
pijlrichter der N.Z.H.R.M. van station Callants
oog wilde met enkele lijnen het strand opren
nen om den drenkelingen te hulp te snellen,
doch aan de burgers werd de toegang tot het
strand door de nerveuze Duitsche soldaten
verboden. Machteloos zag men toe, hoe het
vlot kenterde en een der vliegers vlak voor
den wal verdronk. De verontwaardiging der
Callantsoogers was groot. Den volgenden dag
werd het stoffelijk overschot met militaire eer
ter aarde besteld, er was een legerpredikant
en een krans, doch de Callantsoogers kwamen
niet onder den indruk. "Makkelijk genoeg 0111
eer te betonen aan je vijand als ie dood is,"
meesmuilden zij. "Waarom verboden zij ons
dezen vlieger te redden?"
Natuurlijk rapporteerden wij deze trieste ge
schiedenis aan den Marinebefehlshaber, doch
hoorden er niets meer over.
V
r
p
m uit de kust twee vliegtuigen waren neerge
stort. Gezien de korte afstand tot den wal was
dit eerder iets voor de reddingvletten van Cal
lantsoog en Petten; doch daar had men in Den
Haag niet aan gedacht.
IJlgesprelclcen met
Egmond, Callants
oog en Petten;
dringend verzoek
de reddingbooten
uit te zenden. Ilc
zag in gedachten,
hoe men in Petten
en Callantsoog de
bemanning uit
hun huizen klop
te, hoe de Presi
dent Steijn te water
werd gelaten en
wachtte in span
ning berichten af.
Callantsoog meldde echter, dat de Duitschers
geen toestemming gaven om de vlet in zee te
brengen: het was niet meer noodig.
Te Petten moest de Grenzpolizei eerst tele
fonisch overleg plegen met Den Haag, Den
Helder en Callantsoog. Intusschen stond de
bemanning machteloos met de vlet op den
dijk en zag, hoe lichtlcogels opstegen uit zee.
Zij trachtte de boot toch te lanceren, doch een
schildwacht begon te schieten.
De vliegtuigen bleken reeds om kwart over
twaalf in zee te zijn gestort.
Eerst om drie uur werd toestemming gegeven
zee te kiezen. Resultaat van den tocht natuur
lijk nihil. Slechts enkele vliegerlaarzen, ge
merkt Thomson en Evans werden opgepikt.
UIT: VLIEGVELD BERGEN NH
1938-1945
Aan de gemeente Callantsoog gaat het voorval
met het Engelse vliegtuig op 11 oktober na
tuurlijk ook niet voorbij en veldwachter Rein
Koelemeij stelt een officieel rapport op:
©J INSf^iCTIONS
'TOBUNIC'
Ampoje Syrmqe
TlUSckWs l4UjH£Ms Ws qroHJjz&emy
Een zeer onaangename situatie ontstond toen op 11 October 1941 een Engelsch vliegtuig in zee
verongelukte. De Callantsoogers raakten hevig ontstemd over de wijze, waarop de Duitschers het
redden van een Engelschen piloot bemoeilijkten.
Li
V
'Mét
Omnopon Gr.
i Morphinc Gr.Jj
i
Given at
Hrs.
On
(date)
Ampul, zoals die werd meegegeven aan vliegtuigbe
manningen.
Foto: Cees Vriesman
28 Maart 1942 werd ik 's nachts kwart over
twee door de 'Seenotzentrale' te Den Haag
opgebeld met het verzoek de President Steijn
van Egmond aan Zee uit te sturen, omdat er
tusschen Petten en Callantsoog op 200 a 500
J.H. Schuurman
-60.-
