rest van de familie kwam op de fiets achter
ons aan. We moesten bij fotograaf Niestad
een zak aardappelen brengen voor een trouw
foto. Bij bakker Joop Beun hadden we boter
ingeleverd om koekjes te laten bakken. Eerst
woonden we op zolder in bij de zuster van
Henk, getrouwd met Jacob den Das. Die
waren in 1943 in de schilderswerkplaats van
Anton Zomerdijk, naast de smederij van Van
Scheijen komen wonen. Later konden we aan
de Achterweg als getrouwd stel het huis
betrekken waar mijn ouders eerst gewoond
hadden. Die waren intussen naar Anna
Paulowna vertrokken omdat een deel van
Groote Keeten ontruimd moest worden. Maar
een paar gezinnen mochten na een jaar terug
komen.
Aan de razzia's ontkomen
Mijn vader en broer Piet fietsten elke dag
naar de kust. Op een gegeven moment werd
bekend dat er een razzia voor jonge mannen
zou komen, maar Piet was niet bang. De erg
ste razzia was halverwege 't Zand. Op weg
naar het strand werd broer Piet opgepakt,
alle mannen en jongens werden meegeno
men naar 't Zand, in de schuur van het toen
malig Noord-Hollands Koffiehuis. Er waren
jongens die dankzij de 'goede' wacht wisten
te ontsnappen via de zolder. Zo hoorden wij
dat broer Piet er ook zat, die zo over
tuigd was geweest van
goede Ausweis en dacht
dat hij wel vrij gelaten zou worden, maar
niet. Vader is eerst nog meegefietst, Piet liep
op grote klompen en dus is vader schoenen
gaan halen. Moeder is toen broden gaan bak
ken, kleren gaan inpakken en 's morgens om
5 uur gingen mijn vader en moeder op de
fiets naar Bergen, naar mijn zuster Annie.
Daar zat Piet, die toch 's avonds vrij gelaten
was. Ze hebben het brood naar de jongens die
nog vastzaten gebracht, ik dacht: J. Korte-
land, H. Klaver en S. Kruit. Henk is in die tijd
nog een dag met Klaas Mooy met paard en
wagen naar Heiloo geweest met aardappelen.
Bij Alkmaar werden ze gewaarschuwd: razzia!
Henk is toen van de wagen afgesprongen en
alleen via allerlei omwegen naar Heiloo gelo
pen, waar Klaas Mooy hem later weer oppikte.
Toen wij nog bij Henk z'n zuster woonden
was er weer een razzia, Henk en zwager Jaap
hadden een hol gemaakt in een strolclamp
van Jan Zwaan, en daar zaten ze soms uren.
Jan Zwaan vond dat lang niet leuk toen hij
dat hoorde.
Ook was er een razzia voor fietsen. Alle fiet
sen inleveren bij de winkel van Van Scheijen.
Trien Zwaan had hem ook ingeleverd, maar
was brutaal en haalde haar fiets weer terug.
De wacht ging er met zijn rug
naar toe staan.
Henk werkte in het duin bij
Heemstede-Obelt, een firma die
een spoortje had langs het
duin 0111 de stenen naar de
dijk te brengen. Hij was de
machinist. Op een dag had
hij zijn hand bezeerd en
ging toen naar het cafee
tje aan de Duinweg, voor
bij de Callantsooger
Vaart. Daar was razzia en wer
den alle jongens vastgehouden, Henk
liep brutaal langs de Duitser en zei: "Ik ben
gewond." Wat een geluk.
Omdat ik in de lcraam
werkte, kreeg ik wel nieu
we fietsbanden. Je snapt,
dat ik vaak 'versleten' ban-
den had, want er was altijd
wel een familielid die fiets
banden kon gebruiken.
Persoonsbewijs van Aris Vries
man, ter beschikking gesteld
door Cees Vriesman
