OPOE'S VEST
Vedaag had ze ok nag een kloin hulpie tot 'r
verdoen, d'r opoezeggertje Japie van voif, die
een paar dage te warslcip was.
Hai vond 't prachtig om opoe te helpen. Ien
voor ien pakte hai de
slcone klere uit de toil
en opoe hong ze
den an de loin.
Z'n mond sting
niet stil en bai
alles wat ie pakte
vroeg ie:
"Opoe, wat is dut?"
En opoe somde op:
"Dat is opa's hemd."
"Opoe, is dut ok een
hemd?"
Vrouw de Groot zat hillegaar met kippevel op
'r arme en toe zee Geertje, de ouste dochter:
"Japie, haal jij opoe's vest rs efkes, dat ken je
best, je worre al zo'n grote joon."
"Ja, oor, dat is van ome Jan."
"O, en wat is dut, opoe?"
"Dat is opa's broek."
"En dut?"
"Dat is opoe's nachtpon, m'n joonje."
Weer hield ie wat in de hougte, 't was een
hele grote ouerwesse b.h.
"Opoe, wat is dut voor ding?"
"Dat is opoe's vest."
En zo gong 't nag een toidje deur, totdat alles
in de wind hong te wapperen. Voldaan gonge
ze toe weer an een aar klussie. Opoe 't streitje
slcrobbe met de rest van 't zeipsop en Japie
zoet in de tuin speule met z'n kruiwagentje
en slceppie.
Weke ternei was vrouw De Groot jarig en alle
kindere en opa- en opoezeggertjes wazze die
dag tegast. 't Was allegaar meralcel gezellig,
allien 't weer werkte niks mee. De zon hield
z'n oigen slcuil en 'r viel een miezerige motre
gen. Zodoende was 't puur kil in huis. De ka
chel brandde vezelf nag niet, 't was nag maar
begin september en den haalde je 't niet in je
houfd om al te stoken, dat hoorde niet.
'"t Loit in de klerelcast in de sleipkamer," riep
opoe nag gauw.
Japie gong drelct op snor, bar groos dat hai
dat doen mocht.
Efkes ternei oor, deer kwam ie alweer an, met
opoe's grote b.h. in z'n lcnuissies.
"Hier, opoe," glunderde hai, "trek maar gauw
an oor."
Alle gaste lachte d'r slap, behalve opoe, die 'r
hillegaar geneerde.
'"t Is je oigen slculd oor moeder," zee Geertje,
"zukke dinge leer je 'm zelf. En je moete toch
toegeve dat ie 't maar wat goed onthouen
heb."
Nel Rentenaar-B akker
Asje de radio gelouve konne, den zou 't een mooie zeumerse dag worre.
Vrouw De Groot was al vroeg uit de vere, wan
gauw mogelijk an de loin te hangen. En 't lie
skoon oor, ze was altoid har rap in zukke dinge.
't was wasdag vedaag en den hoort de boel zo
t nag eerder as bai de bure. Nou, dat redde ze
1'A
- 73.-
