toen nog in 't Vosje, dat eigenlijk voor opoe Vos was gebouwd en waar nu Jaap Buis woont. De boerderij werd met hulp van broer/ timmerman, Piet Vos en zwager/metselaar, Piet de Vries (hij was met zus Pietertje ge trouwd), zo spoedig mogelijk weer hersteld. Maar lang hebben ze er niet mogen wonen, want in 1942 werd het dorp geëvacueerd en trokken zij bij tante Pietertje en oom Piet de Vries aan de Nollen in, diens boerderij lag net buiten het spergebied. Voor Gerard waren dit fijne jaren, op het mooiste plekje van Cal- lantsoog. Door het land gingen ze met nog een paar kinderen uit de Uitlandseweg op Hollywood naar school. Toen het huis van de familie Kuiper vol met munitie de lucht invloog, konden Gerard en Gré het niet laten om een kijkje te gaan nemen. Ze kropen onder het prikkeldraad door en kwamen in het dorp, waar zij werden tegengehouden door Duitse soldaten. Op de vraag wat ze moesten, zeiden ze dat ze naar het kerkhof wilden, naar opa en opoe. Ze mochten erdoor en op het kerkhof aangeko men zagen zij de enorme ravage. Er waren veel grafzerken kapot en tot aan de kerk waren alle huizen in een puinhoop veran derd. Na de oorlog konden zij in augustus 1945 de boerderij weer betrekken, die net als de meeste huizen in het dorp geweldig had geleden. Vader Anton begon weer te loodgie- teren, zijn werkplaats had hij in een bunker aan de Zeeweg, waar nu het huis van Jack Wittebol op staat. Gerard was het laatste jaar van de oorlog bak kersknechtje geworden bij Jo Beun. Na 2 jaar werd hij assistent-monsternemer bij Jaap Buis en Jan v/d Plas, hij ging iedere dag de boeren langs om een kleine hoeveelheid melk voor onderzoek van b.v. het vetgehalte voor de melkfabriek te nemen. Daarna heeft Gerard 23 jaar in Amsterdam gewerkt, een mooie tijd. Op de studentensociëteit met veel rijke luiszoontjes, hij ziet nog vaak vroegere stu denten op de televisie. Maar ook in hotels of verpleeghuizen. Toen hij weer terug kwam in Callantsoog vond hij een baan in Magnushof, een verpleeghuis in Schagen en serveerde hij koffie, thee of het eten. Na dit verhaal maak ten we nog een rondgang door de museum boerderij en vertelde Gerard nog hoe oom Piet de Vries een muur heeft gemetseld in het achterom. Hij liet zien hoe er links van het haardje boven in de muur een pijpenkop is gemetseld. 1* 'i De pijpenkop, ingemetseld door oom Piet de Vries De eiken achterdeur van de koestal komt uit het huis van een rechter-commissaris uit Amsterdam.Op de groep waar nu schelpen liggen, lagen plavuizen die met mooi weer altijd vochtig werden. Het vader- en moeder kastje aan het hoofd van de tafel in de kamer, is op het strand gevonden en door opoe Vos thuisgebracht. De tafel zelf was een scheeps- tafel. Gerard is blij en gelukkig dat deze boer derij zo prachtig is opgeknapt en zo'n bijzon dere bestemming heeft gekregen. De achterdeur is inmiddels vervangen... - 53. -

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2002 | | pagina 13