i
ZELF EENS GEKIEKT
J'
STRUINEND LANGS DE VLOEDLIJN
Jan Mooij
Bij toeval kwa
men we in het
bezit van deze
foto van mijn
moeder E.
Mooij - Doorn.
Of ook wel be
kend onder de
naam mevr.
Mooij, Lies van
Piet, buur
vrouw, buuf,
tante Lies en
later Oma. Ge
boren 2 april
1901 te Keins-
merbrug, ge
meente Scha-
gerbrug en op
één na jong
ste in een
gezin van der
tien kinderen.
Zijdelings nog
i
even opgemerkt: de buren Zeeman bestond
ook uit dertien kinderen en is mijn vrouw
Gerda Zeeman inderdaad een afstammeling.
Goed, verder met de fotografe. Want fotogra
feren dat deed moeder Lies. Overal en alles en
iedereen werd op het gevoelige celluloid vast
gelegd. Bejaardenreisjes, trouwerijen, festivi
teiten op de buurt, vakanties. De foto's wer
den allemaal tot dia's gepromoveerd. Dozen
vol!
Na haar overlijden in september 1987 kwam
o.a. dit 'bezit' onder de hoede van zoonlief en
schoondochter terecht. En na wat omzwer
vingen werd, bij toeval, de hele serie 'afge
draaid' en kwamen de meest fraaie en verras
sende beelden uit de projector.
Zo ook dia's van de trouwerij van Annie
Beun. Die kwam onmiddellijk de beelden
bekijken, want "dat wist ik niet meer en die
heb ik niet".
In ruil had Annie een foto genomen tijdens
haar trouwerij. Vandaar.
Al vele dagen storm en regen, voor mij een
teken om eens naar strand te gaan, want een
aantal dagen voor deze 'struindag' waren er
schepen in de problemen.
Zeilschepen van de zeilrace IJmuiden rich
ting Engeland, een schip ter hoogte van
Vlieland en een vrachtschip 200 mijl ten
noord-westen van Den Helder. De reddingsta
tions hadden weer extra werk en hebben
weer laten zien waartoe zij in staat zijn.
Zo hier en daar wat zeeschuim (schub van
een vis), twee stukken eikenhout - o.a. keg en
vierkante klos. Vrij groot stuk hardhout (zeer
waarschijnlijk Meranti). Nieuw stuk batting.
Zou dan toch??
Binnen drie dagen vier maal naar strand. De
storm is geluwd, de zon op de kruin, dus
prettig om eens langs de vloedlijn te strui
nen. Maandagmorgen twee stukken hout
meegenomen. Keurig netjes in mijn 'hoestbui
op vier wielen'.
De volgende morgen - zo van wie weet een
paar mooie balken, want de wind kwam nog
steeds uit de goede hoek.
Dinsdagmorgen - windstil - zon en twee bewa
kers op het strand. Schietoefeningen van
daag? Word wakker, Pietje.
Even de vloedlijn afgespeurd met de verrekij
ker - ook de zee, voorbij de bewakers - plm.
vijf meter blonk een stuk hout, daarna een
second opinion. Bingo, dat kon nog wel eens
een steigerdeel zijn. Maar wat nu, de bewa
kers staan er niet voor niets. Ach, vijf over
negen en nog geen schot gelost. Vraag aan de
heren of ik dat stuk hout mag bekijken. Geen
probleem. Vijf meter lang en nog onbescha
digd - dus gewoon meenemen. Pas aange
spoeld - dus zwaar, dus hulp gevraagd van
één van de bewakers en na honderd meter
lag het steigerdeel op het terras van de red-
dingsbrigadepost. Budget-bewalcing bij dezen
nog hartelijk dank.
Wat nu? Eerst de auto thuis gebracht. De
oude fiets uit de schuur, banden op spanning
en binnen korte tijd was de buit binnen.
a
-
-38.-
