DE INMAAK Slabone pïokke, emmers vol... Wat hadde wai vroeger een gruwelijke hekel an de inmaaktoid. Oos moe, die kon 'r wat van! Alles gong in grote bruine stienen inmaakpotte met zout, deer gong een lcloin rond plankie op en deer bovenop een zware stien, zodat alles goed onder de pekel bloive zou. We hadde een verlegen grote tuin met van alles 'r in. As wai uit skool kwamme den moste we voordat we speule gonge, eerst slabone plokke, emmers vol, ze honge oos op 't lest de keel uit. We bedochte wel drs een foefie. Den plokte we eerst een zoodje bladere en dede die onder in de emmer, want den wazze we veul eerder klaar. Niet dat 't wat holpen heb oor, oos moe had 't wel deur en den moste we later toch weer an de gang. We moste olc helpe met ofhalen en breken. En as de snaibone an de beurt wazze, den moste we eerst altoid de snaibonemolen terughale op de buurt. Temet iederien bende 'm, maar terugbrenge, ho maar! En den moste we de snaibone snaie, niet te hard vezelf, want den vloge de snippers deur de keuken, slcuttels vol hewwe we sneden. We wazze maar wat bloid as de potte ienmaal in de kelder stinge. Nel Rentenaar-Bakker En den was 'r nag een aar klussie deer we niks mee ophadde; bone en urte uitzoelce! Oos vader teelde zelf witte en bruine bone, groene en greeuwe urte. As die klaar wazze en gortdroug, den gong ie ze eerst darse met een kneppel. En maar slaan op die dinge. 't Bone- of urtestro bleef over en den wiere de bone of urte bai mekaar veegd in grote slcut tels. As 't flink waaide, den gong pa met zo'n skuttel in de wind staan en liet de bone en urte in een toil glisse, die op de grond sting. Deur de wind waaide al 't stof 'r uit. 's Eives gonge we met mekaar, lcloin en groot, rondom tafel zitten, in 't midden een berg bone op 't tafelzoiltje en den most je de slechte d'r uitzoelce, de goede die slcoof je in een bakkie op je slcoot. En dat gong zo eivend an eivend, tot dat alles klaar was en de volle zalclce op zolder stinge. Alle zaterdagge en olc nag wel drs deur de week, atte we d'r van, we hadde d'r genog voor 't hele jaar. En as dat jaar zowat om was, den kon alles weer overnuw beginne! ...en liet de bone en urte in een toil glisse... - 30. -

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2002 | | pagina 10