caravan op camping 'de Nollen' en genoten
van strand en zee, want dat bleef trekken.
Op de terugweg gingen ze vaak in de 'Wijde
Bliek' een hapje eten. Daar hoorden zij van
Jaap Posthuma dat 'de Visserman' te koop
kwam.
In december 1983 hebben ze het gekocht,
maar omdat Piet nog een 'zomertje door
wilde', zijn ze er in september 1984 in geko
men. De 'keuken', de ldeine kaart, was er al,
maar is nu met het veranderen van de tijd
groter geworden. Ook het verenigingsleven is
veranderd, velen van de oude stamgasten zijn
er niet meer.
Dus werd het moeilijk om de klaverjasclub en
de maandelijkse spellenavond met Oudhol
landse spelen, in stand te houden. De ijsclub
houdt er nog ieder jaar zijn ledenvergadering
met aansluitend de Oudhollandse spelen. Het
jaarlijkse driebandentoernooi wordt altijd
gehouden in het laatste weekend van januari.
Het nieuwjaarsborreltje is gebleven, jaren
lang getapt door Simon Mooij. Alhoewel, de
laatste keer bleef ook hij vóór de tap.
Het kan toeval zijn maar één van de mede
werkers is nog verre familie van A. Boontjes
van no. 11, namelijk Gerard Boontjes. Van de
drie kinderen Petra, Jolanda en Cor is Jolanda
getrouwd met Adriaan Brak junior, zoon van
A. Brak van no. 13.
Drie jaar geleden werd het pand geheel
gerenoveerd, onder supervisie van Peter. Dag
en nacht was hij er mee bezig. Al zijn ideeën
werden verwezenlijkt
en het werd precies
wat ze wilden: een oer-
Nadat Cor in 1965 zijn horeca-papieren had
gehaald werd Dorpsplein no. 13 verbouwd tot
café. Om aan bepaalde voorwaarden van de
horeca te voldoen moest het lokaal een zeke
re hoogte hebben. Daarom kwamen in het
dak kleine dakkapelletjes en werd het pla
fond omhoog gebracht, maar als er ruimtege
brek was zaten b.v. de klaverjassers in de
huiskamer. Na vele jaren de gebroeders
Steigstra, stopte in 1970 Cor ermee. Piet ging
nog door tot 1977 en heeft het daarna ver
kocht aan Tiny en Piet Post.
Na een paar jaar kwam het in handen van
Wil en Peter Tromp. Zij is geboren in Cal-
lantsoog en dochter van Jo Beun. Hij kwam
uit Schagen, zijn ouders beheerden café 't
Vosje. Ze leerden elkaar kennen met Zante-
mer kermis. Peter was tegelzetter en Wil was
toen al werkzaam in de horeca bij o.a. Nielc
Smit, Jacob Vos en Posthuma. Ze trouwden en
gingen in Schagen wonen. Maar toen Peter
rugklachten lcreeg, kochten ze op aanraden
van vader en moeder Tromp een café in het
oostelijk havengebied van Amsterdam. De
ouders van Peter gingen mee en hielpen wat
zij konden om van het café een goedlopende
zaak te maken, 's Morgens vroeg ging de tent
open en kwamen de chauffeurs en havenar
beiders al koffie drinken. Honderden ballen
gehakt hebben zij gedraaid. Het voordeel van
dit bedrijf was, dat zij in de weekenden vrij
waren, want dan werd daar niet gewerkt. Dan
gingen ze lekker met de kinderen naar hun
gezellig, functioneel
gebouw.
Alles prachtig op
elkaar afgestemd, de
betimmering, meu
bels, verlichting, met
een schitterende wind
wijzer in het plafond
gemaakt door de oude
van Brederode uit Den
Helder. Peter heeft zelf
zijn oude vak weer
opgepakt en de tegels
gelegd. Het is een
prachtig spul gewor
den op een perfecte
lolcatie met twee ter
rassen. Een aanwinst
'De Visserman' anno nu. voor het dorp.
-67.-
