Contributie,
GRAAG IN EURO'S
De penningmeester is van plan omstreeks
eind december de acceptgiro's inzake de con
tributie voor het jaar 2002 aan de leden te
versturen. Zij hoopt dat u allen voor 1 febru
ari 2002 wilt betalen. U weet dat als u alle
nummers van 'de Cloclc' wilt ontvangen, dat
noodzakelijk is. Zoals afgesproken op de voor
jaarsvergadering in 2000 is de contributie
voor 2002 16 euro 35,26). Vorig jaar ver
zuimden slechts vier van de 536
leden op tijd te betalen! Onze
penningmeester, Suze
Vriesman was dus tevreden.
'De Cloclc' zal voortaan in tC
de vrije verkoop 4 P f f
euro 8,81)
gaan kosten.
e
e
Werkgroep begrauKfolaats
Deze werkgroep heeft versterking gekregen.
Natasja de Wind-Doorn heeft zich bereid ver
klaard om te komen helpen. En haar vader
wil komen invallen als er een niet kan. Sara,
Anlc en Annie kunnen tevreden zijn. Als er
nog iemand op dinsdag wil helpen dan graag
een belletje naar Sara Planting, 0224-582493.
Onze begraafplaats ziet er keurig uit. Het
plan is om op of bij de historische graven
sneeuwklokjes te planten.
Naast de honderden krokussen, die verleden
jaar geplant zijn, zal het voorjaar 2002 op dit
stuk erfgoed er dan kleurrijk uitzien.
JuttersLatijn
"As een steertmolen"
Toen een paar jutters een houten vaatje van
100 liter vonden, waarop niets meer te lezen
was dan 'Jamaica', was het eerste werk om de
stop er uit te slaan. Vervolgens werd er
gevoeld tussen duim en wijsvinger, daarna
geroken en vervolgens geproefd... Eerst een
paar druppels, zo op de vinger. De smaak was
zoetig, lang niet gek. Om echter goed te proe
ven was zo'n druppel te weinig en al spoedig
werd er om beurten met een waterstaatsriet
je wat uit het gaatje gezogen. Hoe lang dit
zuigen geduurd heeft, weten de desbetreffen
de jutters zelf niet meer, evenmin weten de
heren hoe ze thuis gekomen zijn.
Enkele dagen later werd de buit verdeeld.
Gert zes flessen, Kees ook. Na enige tijd kreeg
Gert onverwachts bezoek van zijn zwager Jan.
Deze ontdekte een halfvol glaasje op tafel en
vroeg zich verwonderd af, hoe Gert, die toch
nooit in de kroeg kwam, daar nu ineens aan
kwam. "Ook een beetje?" inviteerde Gert, die
met zijn houding geen raad wist. Jan sloeg
nooit wat af en als kenner proefde hij het
zoete vocht. "Je zit er nog al goed in," merkte
Jan listig op. "O, ik heb nog zat," zei Gert en
liet een paar flessen zien. "As je het lekker
vindt, ken je er nog wel ientje lcrijge." Nu dat
was niet zo gek, vond Jan, een gewoon mens
mocht toch ook nog wel eens een verzetje.
Net toen Gert voor de zevende maal het glaas
je van Jan volschonk, werd er op de ramen
gebonsd. "Is mijn Jan hier?" vroeg een hoge
vrouwenstem. Als een badgast, die lekker in
zijn ligstoel ligt te soezen en opeens wordt
overgoten met een emmertje Noordzeewater,
zo veerde Jan overeind. Zwaaiend deed hij
een paar passen en belandde precies in de
armen van zijn vrouw. Deze vroeg bezorgd
wat hem scheelde, waarop Jan alleen maar
stamelde: "Meralcel lekker... van het strand...!"
Zijn vrouw begreep het onmiddellijk, keek
Gert vernietigend aan en begon haar man
hardhandig naar huis te slepen. Die nacht
sliep Jan in de kleine bedstee en de volgende
dag wist het hele dorp, dat Jan zo dronken
"as een steertmolen" was geweest.
Jacob Vos Pzn.
Als een jutter iets vindt, wil hij graag weten wat het is. Een bus of fles wordt ter plaatse geopend
en de inhoud op bruikbaarheid gekeurd.
- 77.-
