Wi&kelfït?
D&griepprik eetvfasttasLe-
De redactie heeft een plaat van de kaasmake
rij, zoals die vroeger plaatsvond. We willen de
plaat, waarvan u hieronder een deel ziet,
graag plaatsen met een bijbehorende uitleg.
Wie weet hoe men vroeger op de boerderij
kaas maakte en wil daarover wat meer vertel
len? Reacties graag naar de redactie. (0224-
581501).
November woelde nat en stormachtig over ons
dorp. En ja hoor, het was weer zover! Via 'de
Omroeper' werden wij opgeroepen voor onze
jaarlijkse injectie tegen de griep, beter gezegd
de feestelijke samenkomst van de voltallige
'ouwe hap' in de praktijkruimte van onze dok
ter. We werden met onze wat moeilijke lijven
aangevoerd in auto's, er was een enkele rol
stoeler, 'n smak rollatorgebruilcers, en wat
hinkepinlcers met stok of krukken. Je ontmoet
te elkaar weer na een jaar, en wat is dat toch
gezellig. Komend uit het dorp, uit de woon
gebieden buitenaf, of verspreid liggende boer
derijen en huizen. En je staat effe verbaasd te
kijken naar wie ook weer wie is en hoe ze d'r
uitzien! Tjee, die Jan is toch dik geworden. Is
dat Guurtje, zo klein en krom? Arie is opeens
duifgrijs, maar Agie houdt zich pittig! En wie
ben jij eigenlijk? Nee toch!! We lachen ons nog
zieker dan we al zijn, en 't is me een gekwèk
dat de niet meer zo best werkende gehoororga
nen nog dover worden.
Och het serieuze deel duurt maar even. Jas uit,
prik in de arm, en wègwezen. Maar elkaar
toch nog gauw even vragen naar kinderen en
kleinkinderen, 'n afspraakje maken. En zeg
gen: "Wat is dit toch leuk, elkaar weer eens te
zien, zulcs mosten we méér doen." Nou, tot
lcailc hoor, en we gaan ietwat moeizaam huis
waarts.
Thuisgekomen dacht ik, dat moet toch kun
nen! Als onze dokter ons nu over een maand
of wat wéér eens zou oproepen. Bijvoorbeeld
voor een aidsprilc (want de oudjes doen het
nog best) uit de kraan.
En wij dan in de lentezon lekker spragen (wie
kent dit woord nog?) in de wachtruimte en
wat stoelen buiten!
Even praten en terug denken aan zó lang gele
den. Aan onze jonge tijd toen we nog in een
voudige huizen woonden. Ja, arm, maar zor
gend voor elkaar en veel gezelligheid. De tijd
van toen, toen geluk nog heel gewoon was.
Doen, dokter!
Dymph Zwaan-v. d. Maeden
-75.-
