t>&geit die- heimwee^ kreeg
Pal achter de bakkerij was de Helmdijlc, en
met mooi weer mocht mevrouw daar van het
helmgras smullen. Op een dag was de geit
verdwenen, compleet met ketting, grote sta
len pen, plus touw. Vader vond de geit, niet
zover bij ons vandaan, bij de familie Zwaan,
waar nu Sjaak en Atie Stam wonen Helmweg
19. Zonder iets te zeggen heeft vader de geit
meegenomen. Een paar weken later hetzelfde
gesodemieter, en weer bij de familie Zwaan.
Maar deze keer had de geit flink toegeslagen
en de bast van allerlei bomen flink bescha
digd. Dit ging niet onopgemerkt voorbij en
onenigheid tussen vader en Zwaan was het
gevolg. Dit kon zo niet langer, want thuis
deed de geit ook nog weieens een aanval op
een kettinglcastbeschermer of een pitriet kin
derzitje. Buurman Piet Kruisveld (de vader
van aannemer Henk) werd om een oplossing
gevraagd. Kruisveld heeft toen met al zijn
geduld het gedrag van de geit gevolgd.
bleem leek opgelost, maar na ongeveer drie
weken kregen vader en moeder een telefoon
tje. Het ging niet goed met de geit, zij at niet
meer. Het beest had sinds de verhuizing niets
meer gegeten. De conclusie was... heimwee
naar de Helmdijlc en Groote Keeten en wat
niet meer. Dus werd de geit weer opgehaald
en kwam terug in Groote Keeten, en alles
smaakte weer uitstekend.
Het volgende zou ik er nog aan toe willen
voegen. De familie Zwaan had varkens; op
een dag ging moeder zeug een straatje om en
kwam op de geuren af van de bakkerij. Daar
stond toevallig een grote schaal met pap af te
koelen
Na een vrij lange periode van observeren,
bleek dat de geit rondjes ging maken, net
zolang totdat touw plus ketting bij de pen
met de ring warep. Mei zijmkrachtige lcop"en
hoorns, writófr de geit met één van' zijn
hoorns, die 'door de"ring werd gestoken de
zware pen uit de Helmdijlc.
Kruisveld heeft nog gezocht naar een goede
oplossing. Hij was altijd bijzonder vindingrijk
en was tot veel in staat, maar wist ook geen
raad. Maar uiteindelijk is toch besloten de
geit terug te brengen naar Heiloo. Het pro-
Piet Beun
De geit is weer thuis...
Van 1930 tot 1946 runde vader Johan Beun en moeder, samen met buren en vrienden een bakkerij
aan de Achterweg 24. Tijdens de oorlogsjaren hadden zij een grote geit gekocht van een familie
uit het dorp Heiloo. Dit grote eigenzinnige beest gaf niet alleen melk, maar was sterk en had
grote hoorns.
De zeug dacht blijkbaar, dit lust ik ook, en
binnen korte tijd was de schaal leeg. Dus niet
alleen de geit had toegeslagen, maar de zeug
van Zwaan kon er ook wat van.
Stac.
-27.-
