weg ware, zette wai Callesoog op stelte.
Hooren en zien verging den!
Tijdens het boelhuis kocht m'n Vader un vat
witte erte. Als ik er nag an denk dan loopt 't
water nog over me lippe. M'n Vader had ook
nog een partaitje gedroogde groente kocht.
Deer maakte die zeelui soep van, maar dat
kon main minder bekoren.
Tegenwoordig lcomme er een hoop mense in
Callesoog, maar ik geloof dat 't toen nag
erger was. Het schip bleef natuurlulc un grote
attractie voor Callesoog.
Dat het leste boel verkocht was, wier ok de
Constance zelf verkocht. Een deel Calles-
ogers, namelijk zeven mannen en Constant
van Burgerbrug hewwe hem toen kocht. M'n
Vader was er ook deelgenoot van. Constant
was een skeepssloper en dus wel met dat
werk bekend."
STRANDING CONTANCE
aanvulling
Jan Scholten, de post, kwam altijd lopend via
Abbestede over het land naar onze boerderij
aan de Voorweg 4 in Groote Keeten.
Hij liep deze keer hard en begon van verre al
te roepen: "Er komt een schip op strand!"
En jawel. Voor het huis staande konden we de
hoge masten van een schip zien. Het voer nog
en kwam vanuit het noorden.
Het was bar slecht weer. Toch ging ons hele
gezin naar duin. We konden inmiddels zien
dat de masten op één plaats bleven en wel
even ten noorden van Callantsoog.
Ik was een meisje van zeven jaar en moest me
aan mijn vaders jas vasthouden om niet weg
geblazen te worden.
Het schouwspel dat ik vanaf het duin op
strand zag, zal ik nooit vergeten. De redding
boot moest in zee getrokken worden met
behulp van paarden. Vrouwen van de beman
ningsleden waren bang. De vrouw van Klaas
Hollander stond te schreeuwen (huilen).
Uiteindelijk kwam de reddingboot bij het
schip aan. Hij sloeg er met een zware klap
tegen aan. Toch slaagde men erin met gered
den naar het strand terug te komen. De boot
had schade opgelopen.
De aan boord gebleven zeelieden heeft men
er later met 'de broek' afgehaald.
'De broek' is een boei met daarin bevestigd een
broek van zeildoek. Nadat verbinding met het schip
is gemaakt door middel van het lijnwerptoestel kan
men 'de broek' van en naar het schip trekken om zo
de schipbreukelingen één voor één naar de wal te
brengen. Red.
Er konden toen ook nog enkele 'jufferblolo
ken' geborgen worden. Die jufferblolcken wer
den gebruikt om de stagen van dik geslagen
ijzerdraad te spannen. De stagen dienden om
vanaf de boorden de masten te steunen.
Zowel de broek als de jufferblolcken hangen
in onze museumboerderij 'Tante Jaantje'.
Guurtje Zeeman-Kruisveld werd, in maart 1996 100
jaar. Ze overleed een paar maanden later. Zij was
een trouw lezer van 'De Clock' en zorgde ook een
paar maal voor kopij. Haar laatste bijdrage over
de stranding van de Constance staat hieronder.
Restanten van de 'Constance' liggen nog altijd iets
ten noorden van de strandslag Abbestee in het
Callantsoger zand.
In de herfst van 1984 werd bij heel laag water een
van de stalen masten van het schip nog zichtbaar.
Maarten Bakker nam er een foto van.
Jufferblolcken van de Constance.
Foto: Cors van der Haar
- 71. -
