Een pienter beist Nel Rentenaar-Bakker
Omdat 'r maar gien end an kwam, gong ze
nei de deur en riep: "Herta, stil oor, aars kom
je maar in huis." Eflces was 't stil, maar toen
begon ie weer. Ik zei toch maar deres koike,
dut is toch niet gewoon. "Wat is 'r den m'n
joon," zee ze, "weerom moet jij zo blaffe?"
Herta was zo bloid dat ze d'r was en wou
metien nei de bure toe. 't Leek net of ie
Jannie mee hewwe wou. "Nou, d'r is toch
zeker wat loos, stil eres eflces, Herta, 't is net
of ik wat hoor slcreeuwen. Ja oor, 't loilct
buvrouw wel. Kom maar, den gaan we koike
oor, braaf beist."
Nou en deer vonde ze buvrouw op de
grond leggen, ze was vallen en kon
niet meer overend lcomme. Ze had 'r al
een paar uur loid. Jannie waarslcouwde
vezelf drelct dokter en zo belandde
buvrouw met een kapotte heup in 't
ziekenhuis. Wat was ze bloid dat
Herta voor hulp zurgd had. Je moete
deer maar deres legge te lcreperen van
de poin! Toe buvrouw nei verloup van
toid weer thuis kwam, was 't eerste
wat ze deid, nei de slager gaan
en een grote leverworst lcoupe
en die brocht ze bai Herta.
Nou, die wist deer wel
reid mee vezelf, zulcs
was gien dagelijkse
kost.
An buvrouws ongeluk ken je nou toch nag
weer deres zien dat honde verlegen pientere
beiste bennen. En die moete we in ere houwe!
Jannie sting in de keuken, ze was de horde an 't wassen, dat was nag een hele klus, want de
anrecht sting vol met potte en panne enz. Onderwoil zong ze d'r hoge deune bai.
De hond was huiten in de tuin an 't strunen. "Hè," zoi Jannie efkes ternei hai d'r oigen, "wat gaat
die hond toch te keer, aars hlaft ie temet nooit."
ffj Vevv\ Std «2^
Laat "De Clock" ook door anderen lezen. Probeer uw buren, kennissen of een van uw familie
leden te overtuigen dat het goed is om lid van de Historische Vereniging te worden!
Hij zij helpt dan ook mee om zaken van cultuur-historisch belang in de voormalige
gemeente Callantsoog te bewaren.
-48.-
