Oproep kaatst terug tegen de houten gewelven met hun gaten voor klokketouw en waterafvoer bij brand. (Wordt vervolgd) Het jaar 2000 ligt in het verschiet. Nog slechts enkele maanden resten ons tot het nieuwe millennium. Natuurlijk wil ook de redactie van 'De Clock' de eeuwwisse ling niet ongemerkt voorbij laten gaan. Om een en ander nu toch een beetje his torisch te houden, hebben we het volgen de plan opgevat: Omdat we weten dat veel mensen de door hen ontvangen nieuw jaarswensen tot in lengte van jaren hebben bewaard, leek het ons leuk om in de laatste Clock van dit jaar een collage te plaatsen van oude kerst- en nieuwjaarswensen. Vandaar deze oproep: stuur de redactie uw oude kaarten (voorzien van naam en adres, zodat we ze kunnen retourneren) voor deze collage. Voor redactie adres zie blad 1. "En hoe vindt ge onze Henricus Radeker, vriende de Veert? Kan Rotterdam ook bogen op zo'n orgelist?" "Ge kunt beter vragen: hoe vindt ge ons Müïler- orgel. Dat vindt in verre omtrek zijn weerga niet. Jammer dat zo'n instrument eigenlijk te weinig bespeeld wordt. I1< bedoel tijdens de godsdienstoefe ning." "Dat moet ge niet zeggen. Voor en na de pre dikatie wordt er op psalmen gevarieerd. Ja, wat wilt ge... Leiden en Dordrecht hadden het kerkelijk orgelspel al sedert 1637 en 1638 ingevoerd. Toen kon Haarlem toch niet achterblijven? Stel je voor..." "Ja, dat begrijp ik... Maar, om nog even op de ver vulling van de secretarisfunctie in onze heerlijkheid terug te komen, 'k Heb er onder 't orgelspel nog wat op zitten peinzen... Wat dunkt ge: zou die 'clerq ter secretarie'..., zou die Haarlem voor de pro visionele waarneming in 't Oogh wel willen verla ten? Me dunkt... Haarlem en zijn omgeving heeft zo veel wat jonge mensen bekoort, 't Oogh is zo, zo geheel anders..." "Ja, heer Ter Veer, 't is maar net wat we hem te bie den hebben, hè? Ik bedoel financieel...". "Die bode van 't Oogh, Dirk Kieft, wist ons ook niet veel te ver tellen over de verpachting van de tienden. Tja, Van der Mieden, die wist er alles van. Die zat daar in Alkmaar ook 't dichtst bij de zaken. In de Groote Keeten heeft hij zelfs z'n boerderij 'Keetenburg'. Me dunkt, we moesten hem vele functies geven en een gegarandeerd inkomen van vier honderd gulden aanbieden onder voorwaarden 'dat hij gehouden zal weezen alle de emolumenten die hij komt te trekken uit deze ampten behoorlijk aan te teekenen en in 't uiteinde van het jaar aan de Heeren te ver antwoorden'. Bedragen ze minder dan deze vier honderd gulden, dan zullen we ze tot dit bedrag aanvullen. Bedragen ze meer, dan moet Van Duijsburg dat surplus aan de Heeren afdragen, die daarmede 'zullen kunnen ende vermogen te hande len naar derzelven welgevallen'". Lammie de Ruiter - 7. -

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1999 | | pagina 9