1913 zag mijn moeder Johanna het levens
licht. Opa vertelde dat toen zij 14 dagen oud
was, (zij woonden toen in een oud huis dat
door drie gezinnen bewoond werd), de buur
man een varken slachtte en daarbij de oven
flink opstookte voor heet water. Door de
wind waren de vlammen de schoorsteen inge
slagen waardoor het hooi aan het schroeien
ging. 's Nachts om 11 uur werden mijn opa
en opoe wakker door geknetter. In hun nacht
goed haastten
zij zich naar
buiten en wek
ten de medebe
woners. De
keuken stortte
al in. Samen
hebben zij de
koeien gered.
Een koe raakte
nog in de
vaart, die wis
ten zij met veel
moeite te red
den. Alles is
toen verbrand. De naaste buren woonden
kilometers verder. De vrouw stond al die tijd
met de baby (mijn moeder) op haar arm, zij
was daarna nog twee weken sprakeloos. Het
was een vreselijke nacht.
Zij gingen weer terug naar de ouderlijke
boerderijdaarna betrokken zij een boerderij
tje ver in het land, dichtbij de Goejan-
verwellesluis. De grond was daar arm, dus
was het slecht boeren.
De school waar mijn moeder naar toe moest,
lag een uur ver lopen in het dorp de Drie
Bruggen, een tweelclassige school waar mees
ter Kraai het hoofd was. Hij was een oude
man en het onderwijs was maar matig.
Toen opa's moeder stierf, liet zij ieder der
kinderen elk achttien duizend gulden na,
voor die tijd een enorm bedrag.
Opa kocht in april 1921 zijn boerderijtje met
20 bunder grond aan de Uitlandseweg 1 in
Callantsoog van Siemon Baken. Mijn opoe die
hoogzwanger was, ging een week voor de ver
huizing alvast naar Callantsoog. Opa volgde
met zijn vee, op een trekschuit getrokken
door twee mannen, via de Loosdrechtse plas
sen. Mijn moeder was toen 8 jaar en weet nog
precies dat zij in Amsterdam de nacht door
brachten en dat zij door de patrijspoortjes al
die lichtjes van die grote stad zag. Zij keek
haar ogen uit.
Aan de Stolpen werden de koeien uitgeladen.
Het was een hele tocht geweest. Onderweg
moesten de koeien gevoerd en gemolken wor
den, wat niet meeviel.
De koeien werden naar de boerderij gedre
ven. Gelukkig werden de kinderen en wat
huisraad opgehaald met paard en wagen
door Siemon Baken. Daar aangekomen lag
moeder te bed tot grote verbazing van mijn
moeder. Dat was zij niet gewend. Daags daar
na op 22 april werd zoon Teun geboren, met
hulp van buurvrouw van Honschooten. In het
begin was het heel erg wennen. Alles was
anders. Bijvoorbeeld de stallen. De koeien
stonden hier met het achterend naar de
gang. In Zuid-Holland had je dubbele stallen
en stonden de koeien met de kop naar de
hoofdgang en achter de koeien liep nog een
gang met een groep waar de mest inkwam.
Ook de grond was hier armelijk, dus de
opbrengst viel ook al niet mee. Het waren
magere jaren. Ook voor mijn moeder was het
in het begin moeilijk. Het onderwijs was hier
een stuk verder, dus had zij een grote achter
stand. Met hulp van juffrouw Brouwer en
meester Smit werd dat snel ingehaald en kon
zij goed meekomen. Jammer genoeg mocht
zij niet doorleren en moest zij na de lagere
school thuis op de boerderij helpen. Mis
schien kwam dat ook wel, omdat zij op 5 sep
tember 1926 nog haar broertje Gijs kreeg.
- 19. -
1931 Opoe en Opa Oskam.
johanna Rietvink-Oskam is overleden op 4 oktober
1998)
In het begin ging alles nog met
paarden.
