Mijn vrouw die niet goed was voorbereid, antwoordde: "Die heeft mijn man verkocht." Daar gin
gen zij natuurlijk niet op in en zochten het hele huis door.
Toen ilc in de avond thuis kwam en hoorde wat er was gebeurd en dat ze ook nog hadden
gedreigd dat zij terug zouden komen, waren wij natuurlijk ook weer bang, dat ze dan ons
opgespaarde voorraadje tarwe, bonen enz. zouden vinden en in beslag zouden nemen. Dus
toen in het donker dat maar weer naar de buren gebracht, want stel je voor, dat was helemaal
onmisbaar.
Na verloop van tijd, toen we dachten dat ze wel niet meer zouden komen, hebben we dat
maar weer teruggehaald.
Maar daarmede was de radiohistorie nog niet uit, want toen ilc daarna eens bij mijn ouders in
Koegras aan de Callantsogervaart kwam, hoorde ik van hen dat zij Duitse soldaten aan de
deur hadden gehad en dat Vader bang was dat ze terug zouden komen. Nu waren ze nog weg
gegaan, want Vader had gauw de deuren vastgemaakt en zij hadden zich verstopt.
Maar die radio van mij moest weg, want zij hadden geen rustig ogenblik meer. Ilc kon ze
gelukkig zover krijgen dat zij hun eigen toestel in een goede verpakking in de schuur in de
grond begroeven. Mijn eigen toestel deed ik in een kist en zette het gewoon op mijn vrachtwa
gen om het mee naar Alkmaar te nemen.
Nou, dat ging ook weer leuk, want toen ik langs het Noord-Hollandslcanaal bij Sint Maartens-
vlotbrug reed, stond er een heel stelletje soldaten op de weg en toen ik stil stond, dacht ik:
"Daar zal je het hebben!" Maar wat gebeurde er? Ze vroegen of ik naar Alkmaar ging en dat was
zo en of ze mee mochten rijden. Natuurlijk mocht dat, graag zelfs, dus stapten zij achter op
de bak en vroegen beleefd
of ze op die kist konden
zitten. Nou dat mocht ook
en zo kwam ik in Alkmaar
aan waar zij bij het abat
toir afstapten. Ze bedank
ten heel vriendelijk en
gaven mij nog een handvol
sigaretten.
Toen ik tegen mijn vrouw
zei dat ik de radio weer
mee naar huis had geno
men, zei ze een beetje nij
dig: "Man, hoe durfde je het
aan." Maar toen ik vertelde
dat er Duitse soldaten op
hadden gezeten, dus dat de
vlag de lading had gedekt,
hadden wij toch weer de
grootste lol.
Bij de firma Leguit is het fotoboek 'Callantsoog en Groote Keeten vroeger' nog te lcoop./ 26,00
Wetenswaardigheden van Callantsoog' (er is ook een Duitse versie) is nog leverbaar, 5,00
De 2000 ansichtkaarten met de Callantsoger weidemolen zijn uitverkocht.
en vroegen beleefd of ze op
die kist konden zitten.
Tekening J. van Stee.
57
