Op zaterdag 1 1 juni 1994 vertrok om half negen bij een temperatuur van 8 graden een goed gemutst en tevens gekleed gezelschap Callantsogers met een luxe Peereboombus naar de kaasstad. Na de koffie in het historische Gulden Vlies werd de groep in tweeën gesplitst. Iedere groep kreeg een gids en onder hun leiding werd Alkmaar bekeken. Nu eens niet winkelen in het drukke centrum, maar wandelen in stille straatjes en langs mooie grachten. Ook rustige hofjes wer den bezocht. De gidsen gaven duidelijk aan welk een geweldige strijd de Alkmaarse Historische Vereniging moet leveren met de oprukkende commercie om iets van dat mooie oude Alkmaar te behouden. Na een uitstekende Noordhollandse lunch in de Broekerveiling, het meemaken van een echte veiling en een vaartocht door 'het rijk van de duizend eilanden' gingen we nog naar het pas geopende bezoekerscentrum "Dijk te Kijk' in Petten. Om precies 5 uur zagen we onze eigen weidemolen weer en konden we excursieleider Cor Spijker bedanken. Het was een interessant dagje uit geweest. Den Helder, de belangrijkste oorlogshaven van Nederland. Deze marinebasis diende een adequate bescherming te krijgen. Aan de landzijde kreeg de stad, zoals Napoleon het al wilde, een gordel van forten. Bij de beraadslagingen over de verdediging van de zeezijde was men minder eensgezind. Een opmerkelijk verdedigingsmiddel, dat regelmatig ter sprake werd gebracht, was het zee- of waterfort. Al in 1803 had de waterbouwkundig ingenieur, luitenant-kolonel der marine Jan Blanken, een 'Plan ter dekking en verdediging tegen vijandelijke aanvallen van 's lands zeehaven het Nieuwe Diep aan den Helder' ontworpen, waarin aan de monding van het Nieuwe Diep een waterfort was gesitueerd. In 1807 stelde Blanken zelfs voor, zowel bij Kijkduin als bij Callantsoog een waterfort te bouwen. Ze zouden op enige afstand van de kust moeten komen en met een dijk daarmee verbonden worden. Het plan kwam echter niet verder dan de tekentafel. Tien jaar later waren er weer plannen om ergens bij Den Helder zo'n waterfort te bouwen. Ook nu en later in 1876 haalden de zeeforten het in de Tweede Kamer niet. De kamerleden vonden de forten te duur. EXCURSIE NAAR ALKMAAR Het rustige en mooie Palinghofje. foto Corry Lastdrager EEN WATERFORT VOOR CALLANTSOOG? Ontleend aan 'Levend Verleden'het blad van de Helderse Historische Vereniging.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1994 | | pagina 2