Bij luchtalarm moest iedereen staande in de gangen van dat oude hechte gebouw de komende gebeurtenissen afwachten. Bij zo'n bomaanval in februari 1943 verloor één van mijn klasgenoten zijn vader. Bij die aanval ging in het centrum van de stad o.a. het Rialto theater in vlammen op. Natuurlijk hadden wij als jongelui ook toen het verlangen naar avontuur. Zo snuffelden wij tijdens de middagpauze nogal eens in ontruimde woningen. Op een keer troffen we in een zo'n woning een aantal Harley-Davidson motoren aan. We waren stomverbaasd. Van wie waren die? De dag erop waren ze spoorloos. Waar ze gebleven zijn, zal wel altijd een raadsel blijven. (Zou de verzetsgroep in Den Helder er niet meer van weten? Een paar leden daarvan reden na de bevrijding in mei 1945 op motoren rond! Red.) De huiselijke gezelligheid was groot. Rond de piano werd nogal eens gezongen en er werden veel gezelschaps-spelletjes gedaan. Met het uitgaansleven was het gebeurd, op een enkel bioscoop bezoekje in Schagen na. Zij die zich onttrokken aan verplichte tewerkstelling in Duitsland of soortgelijke arbeidsdienst of om andere reden gezocht werden, 'doken onder'. Tussen acht uur 's avonds en zes uur 's morgens was het 'spertijd'. Je mocht dan niet buiten komen. Je ging vaak wel. Bij winter-maanlicht met wat vrienden dwalen door de velden was wat avontuur lijk. Je kende ieder paadje en elk damhek. Dat was ook nodig, want er waren verder weinig oriënta tie-mogelijkheden. Het gebruik van verduisteringspapier maakte dat er geen lichtstreepje bij een huis te zien was. Je paste wel op! En hoewel Kees Worp het nog enige tijd waagde, 's avonds boven in een paal van het bovengronds elektriciteitsnet een zekering te draaien om zodoende stroom in huis te krijgen om o.a. accu's te vul len), na verloop van tijd had ook dat geen zin meer, omdat de Duitsers het hele net stroomloos maakten. foto Cors van der Haar De tankval die de Duitsers ten zuiden van Julianadorp lieten aanleggen, bestond uit een diepe gracht en honderden betonblokken. In de duinen ten noorden van Groote Keeten zijn die betonblok ken nog te zien. 55

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1994 | | pagina 11