Over het artikel 't Spuithuisje (zie de Cloek no. 1blz. 2) merkt Casper
Swaerts nog het volgende op:
Het huisje is een bergplaats geweest voor de brandspuit van 1909 tot
ongeveer 1937. In de barak naast onze boerderij was het stafbureau dat
werd geleid door majoor Born en luitenant v.d. Geest, die bij ons
ingekwartierd waren.
In de jaren 1939 en 1940 was het huisje een gevangenis voor militai
ren. (Een petoet. Red.)
Na de oorlog (1945) is het in gebruik genomen door de polder Cal-
lantsoog. Het diende eerst om er diverse goederen in op te slaan en
later heeft de trekker er in gestaan.
Van ongeveer 1980 heb ik er hindernissen voor de Rijvereniging en Ponyclub Callinghe in
bewaard. In 1988 werd het gesloopt.
Hollywood
Wie weet er nog iets te vertellen over dit nooddorpje? Wil hij dan kontakt zoeken met een van
de redactieleden?
We hoorden onder andere nog dat een brief met alleen als adres Hollywood erop prompt aldaar
werd bezorgd.
Ook nu weer bleef er kopie liggen. Schroom echter niet om uw stukjes in te blijven sturen, want
eens worden ze geplaatst.
NAAR TEXEL op 13 juni 1992
Wim Lastdrager
We kunnen ook deze excursie als zeer geslaagd aanmerken. Cor Spijker had alles goed
voorbereid. Voor een onvoorstelbaar laag bedrag 35,00 alles inbegrepen) hebben we de hele
dag genoten van een prachtig eiland. Mede ook doordat het een stralende zomerdag was (26
graden) leek alles nog veel mooier dan het al was.
Omdat Texelaars altijd denken dat er 13 Callantsogers in een dozijn gaan, hadden ze voor onze
groep van 54 personen een bus beschikbaar gesteld die 52 zitplaatsen had! Twee bestuursleden,
de hoogste in rang, werden dus uitgenodigd om te gaan staan.
In het Juttersmuseum vertelde de voorzitter van de Historische Vereniging Texel, de heer
Jansen, tevens opperhoofd van de strandjutters, op zijn eigen amusante wijze ons over de
geschiedenis van het eiland. Natuurlijk ging zijn verhaal ook over al die honderden dingen die
er in het museum hingen, stonden en lagen.
Het drink en eetgedeelte in de Catharinahoeve was uitstekend.
De rondleiding over 't Gouden Boltje was met toelichtingen van de chauffeur en onze eigen
Cor, bijzonder interessant.
Bij de Slufter staand merkte een echte Keetemer op dat zoiets ook best in het Botgat gerealiseerd
kon worden, dan was je meteen dat donderende schieten kwijt.
Het bezoek aan het vliegveld in de Eierlandse polder was ook de moeite waard. Op het terras
zittend konden we genieten van parachutespringers die aan veelkleurige matrassen steeds weer
naar beneden kwamen. (Er gebeuren maar 28 ongelukken per jaar!) Ook de lichte vliegtuigjes,
waarin vooral Duitsers komen aanvliegen die hun zomerwoning in de buurt in een bungalowpark
hebben staan, hadden onze aandacht.
Na ook nog de graven van Loladse en zijn Georgische medestrijders en het dorpje de Hoorn
bekeken te hebben, moest de bus nog even sprinten om de boot van vijven te halen. Het lukte
en meer dan tevreden waren we tegen zessen weer in ons vriendelijke en levendige dorp terug.
jpreda ktte
CU,ll
46
