T>e bewuöiKip mkj CallAKicsoog
Die eerste dagen van mei 1945 waren enorm spannend voor onze
groep: "De verzetsgroep Callantsoog".
Er waren verschillende verzetsonderdelen in ons dorp, er waren
mensen die deel uit maakten van sabotage-ploegen en er waren er
die in de z.g. ordedienst hun werkzaamheden hadden, maar waar
ik het over wil hebben is de groep van het gewapend verzet.
Het gewapend verzet moet eigenlijk worden gezien als een illegaal leger opgezet om zonodig
strijd te leveren met de vijand en na de ineenstorting van Duitsland, in de overgangsfase naar
normale verhoudingen te fungeren als nationale strijdmacht onder bevel van Prins Bernhard.
Onze groep was niet groot maar tamelijk goed uitgerust met lichte handvuurwapens, pistolen,
stenguns, brengun, etc. het geheel stond onder commando van Jan Vos.
Van hem kwamen de opdrachten tot de te ondernemen acties en de te volgen instructies en
trainingen.
Zodoende werd begin mei 1945 in zijn opdracht de volledige verzetsgroep samengetrokken aan
de Ruigeweg bij Schagerbrug met als opdracht het behoud van de brug over het Noord-Hollands
Kanaal bij de Stolpen.
Jan betrok mij echt niet bij de bevelvoering maar het moet wel zo geweest zijn dat men aan de
top van het verzet in onze regio ernstig rekening hield met nog enkele zinloze vernielingsdaden
van de Duitse Wehrmacht.
Op zichzelf was deze gedachtengang zo gek nog niet want de Duitsers sloegen in die dagen als
gekken om zich heen.
Hoe dan ook de brug diende beveiligd te worden en daarvoor zou desnoods een rechtstreekse
confrontatie met de vijand niet uit de weg worden gegaan.
We hielden derhalve het gebeuren op en rondom de brug scherp in de gaten maar gelukkig
gebeurde er niets meer tot aan de Duitse capitulatie op 4 mei.
Op 5 mei liet Jan Vos mij opdraven voor de volgende opdracht, ik moest mij als kwartiermaker
naar Callantsoog begeven en mijn intrek nemen in het "Sterntje" dat tijdelijk als hoofdkwartier
van onze groep zou worden ingericht.
Callantsoog zou, aldus Jan, vrij zijn van Duitsers dus alles wat ik te doen had was het Sterntje
in bezit nemen en wachten op de rest van de groep die 's middags zou arriveren.
Het trof voor mij niet slecht dat mijn vriendin Jannie Vriesman, op de terugweg van boodschap
pen doen in Schagen, langs kwam fietsen en zodoende konden we samen Callantsoog bevrijden.
Bij de Stolpen wilde Jannie oudergewoonte via het 't Zand naar huis (Hollywood). Callantsoog
was immers vanaf medio 1942 verboden gebied geweest.
Maar dat was nu over, we waren bevrijd en dus gingen we via de Stolperweg en de Zuid-
Schinkeldijk het dorp in.
Ik moet zeggen het was geen vrolijk weerzien, het dorp was vreselijk verloederd en overal
waren de sporen van de oorlog en de bezetting te zien.
Het dorp kwam op ons over als een jarenlang uitgewoond huis.
Enfin het "Sterntje" stond er nog. (Komende vanuit het dorp richting Groote Keeten, rechts van
de weg schuin tegenover de Seinpost).
10
Mei 1945
Leo Bromlewe
Lid van de B. S.
(Binnenlandse
Strijdkrachten)
