\u u3 en Siem de Haan, de voorzitter van de Sticht: 'Creatief Westfries' schrijft in -J - "De dialekte in ons land rake al meer op de achtermiddag. Dat te bot, maar het is nou ien keer zo. Met ons dialekt is het al de leste jare hewwe we loikt wel pas in de gate, hoe roik we dee benne. Het Westfriese dialekt is een erfdeel dat we niet magge." is verskrikkelijk een aantal verhalen vol ook een ernstige toon we een 37 ZUKS MOET JE OPSKROIVE 1 Tig v°orwoor(i °-a. m zijn Vandaar sti^*-- kostelijk de ^"teiuiste^:rriese Wo"r, bel Vest}?U- en het van' *"en- "et de er genoemde sM stlohtlng h 'T TOEPÈTJE "ebben Dirk van Daik was zo zachiesan al teugen de dertig en onderdehand ware z'n vrundc allegaar trouwd. Met wat jongere kornuite op pad te gaan, dat lag 'm aigelek niet zó. Hai zag er nagal ouwelek uit en dat kwam aigelek meer deurdat ie al pittig kaal begon te worren. „Deer moet ik wat an doen," zai Dirk teugen z'n aigen en besloot om 'n toepètje an te skaffen. Bai Riekus de kapper, die ze meistal „de bloempottekoning" noem de, vanwege z'n ienzaidige knippetroön, liet ie 'm zö'n ding anmete. Blaid as blik en puur opgnapt gong ie weeksteran nei de rederaikers- uitvoering, die in 't durpscafé houwen wier. D'r was nag bal nei en zó had Dirk taidens 't dansen 'n pittig maidje ontmoet. Een groot deel van de eivend had ie met 'r danst en nei ofloup vond 't maidje 't goed, dat ie 'r efkes thuisbrenge zou. 't Was die eivend stikkedonker, toen ie kuin met 't maidje achterop z'n brommert nei 't durp reed weer zai weunde, om d'r bai huis of te zetten. De weg was nagal wat bochteg en zó inienen kreeg Dirk 'n stien onder 't voorwiel, died'ie niet zien had. 'n Gróte slinger... en deer belandde ze met brommert en al in 't on- derwaltjc. Gelukkig hadde ze hullie aigen niet bezeerd, Allien mork Dirk tot z'n skrik, dat z'n toepètje deur de val ofskoten was. Dat wou ie voor 't maidje vezelf niet wete en deerom was ie as de mieter in 't donker an 't zoeken gaan nei dat ding. Hai kon 't kreng nerges vinde en om dat 't al efkes duurde, zai 't maidje: „Wat zoek je toch Dirk, hew je wat strooid?" Om z'n aigen te redde zai Dirk: ,,'k Bin m'n portemeknip kwait, maidje." „Nó," zaide ze, „den zoek ik toch effen mee." En zó zoekende vort gleed heur hand net over Dirkes kale kies. Toe zai ze: „Nou wul 'k wel gelouve dat je je portemeknip kwait bin- ne, want je hewwe je hele kont deur je broek!" Eb Schiphouwer 'n een ieder Van 'Zuks m Van Veci- r, in onze f et je opskr Friesland zuks dl.3# 1 bevat en toe niet aars. Vooral ik we deer oigelijk mee zomaar uit hande geve verhaal Ultge-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1991 | | pagina 17