\u
u3
en
Siem de Haan, de voorzitter van de Sticht:
'Creatief Westfries' schrijft in -J -
"De dialekte in ons land rake al meer op de achtermiddag. Dat
te bot, maar het is nou ien keer zo. Met ons dialekt is het al
de leste jare hewwe we loikt wel pas in de gate, hoe roik we dee
benne. Het Westfriese dialekt is een erfdeel dat we niet
magge."
is verskrikkelijk
een aantal verhalen vol
ook een ernstige toon
we een
37
ZUKS MOET JE OPSKROIVE
1 Tig
v°orwoor(i
°-a.
m zijn
Vandaar sti^*--
kostelijk
de
^"teiuiste^:rriese Wo"r,
bel
Vest}?U-
en
het
van'
*"en- "et de er
genoemde sM
stlohtlng h
'T TOEPÈTJE "ebben
Dirk van Daik was zo zachiesan al teugen de dertig en onderdehand
ware z'n vrundc allegaar trouwd. Met wat jongere kornuite op pad
te gaan, dat lag 'm aigelek niet zó. Hai zag er nagal ouwelek uit en
dat kwam aigelek meer deurdat ie al pittig kaal begon te worren.
„Deer moet ik wat an doen," zai Dirk teugen z'n aigen en besloot
om 'n toepètje an te skaffen.
Bai Riekus de kapper, die ze meistal „de bloempottekoning" noem
de, vanwege z'n ienzaidige knippetroön, liet ie 'm zö'n ding
anmete.
Blaid as blik en puur opgnapt gong ie weeksteran nei de rederaikers-
uitvoering, die in 't durpscafé houwen wier. D'r was nag bal nei en
zó had Dirk taidens 't dansen 'n pittig maidje ontmoet.
Een groot deel van de eivend had ie met 'r danst en nei ofloup vond
't maidje 't goed, dat ie 'r efkes thuisbrenge zou.
't Was die eivend stikkedonker, toen ie kuin met 't maidje achterop
z'n brommert nei 't durp reed weer zai weunde, om d'r bai huis of
te zetten. De weg was nagal wat bochteg en zó inienen kreeg Dirk
'n stien onder 't voorwiel, died'ie niet zien had.
'n Gróte slinger... en deer belandde ze met brommert en al in 't on-
derwaltjc.
Gelukkig hadde ze hullie aigen niet bezeerd, Allien mork Dirk tot
z'n skrik, dat z'n toepètje deur de val ofskoten was. Dat wou ie voor
't maidje vezelf niet wete en deerom was ie as de mieter in 't donker
an 't zoeken gaan nei dat ding. Hai kon 't kreng nerges vinde en om
dat 't al efkes duurde, zai 't maidje:
„Wat zoek je toch Dirk, hew je wat strooid?"
Om z'n aigen te redde zai Dirk: ,,'k Bin m'n portemeknip kwait,
maidje."
„Nó," zaide ze, „den zoek ik toch effen mee."
En zó zoekende vort gleed heur hand net over Dirkes kale kies.
Toe zai ze: „Nou wul 'k wel gelouve dat je je portemeknip kwait bin-
ne, want je hewwe je hele kont deur je broek!"
Eb Schiphouwer
'n een ieder
Van 'Zuks m Van Veci- r,
in onze f et je opskr Friesland
zuks dl.3#
1 bevat
en toe
niet aars. Vooral
ik we deer oigelijk mee
zomaar uit hande geve
verhaal
Ultge-