4 aplll 1941
Het woa oveAlgenA fiantaótlich mooi om met een kalm gangetje
fluitend en bellend dooA dlX gebied te nXjden.
Op 1 september 1914, tijdens ook voor ons land spannende dagen van dreigend
oorlogsgeweld, begon mijn bezoek aan de H.B.S. te Alkmaar. Die stond aan de
Paardenmarkt. Na de wereldoorlog 1940-1945 werd dit herdoopt in Canadaplein.
Callantsoog-Alkmaareen steeds moeilijker wordende reis in de dagen die nog
zouden komen. Toch was dit voor mij de gunstigste mogelijkheid. Wel moest ik
vroeg van huis, maar ik hoefde nu slechts tot het Buurtje te fietsen. Daar was
de dichtstbijzijnde halte van de tramlijn die op 28 augustus 1913 was geopend
tussen Schagen-Schagerbrug-het Buurtje-St.Maartensweg-Burgerbrug-Zijpersluis-
Krabbendam en Warmenhuizen. Daar lag reeds een tramverbinding naar Alkmaar via
Schoorldam-Schoorl en Koedijk (noord en zuid)
Ik vertrok om kwart voor zeven uit ons huis en ging om ongeveer half acht met
de tram uit het Buurtje, (dat was een halte waar men staan moest, anders reed
de tram door). Dan duurde het nog drie kwartier voor ik in Alkmaar was.
's Avonds om half zeven was ik weer thuis. Dat was al een tijdsduur van 12
uur! Maar de dag van studie was dan nog niet om. Na het avondeten moest het
opgekregen huiswerk nog worden geleerd of gemaakt. De leraren hielden voor het
opgeven van repetities - en het waren er vele in de rapportentijd - zo goed
als geen kontakt met elkaar. Zo kwam het herhaaldelijk voor dat je er enige
tegelijk had opgekregen en het 11 of 12 uur werd eer je alles had verwerkt.Wat
waren dan de leerlingen uit Alkmaar en naaste omgeving bevoorrecht! In de
tram leren na schooltijd, daar kwam niets van. Dan moest de vermoeidheidsboog
nodig eens worden ontspannen. We bierden en schreeuwden hard, daarbij nog
begeleid door ons orkest: het stampen en beuken met de raamriemen op de houten
wanden van de tram. Arme passagiers, al waren het er nooit veel. Toch was het
wel een genoeglijk boemeltje. Eens waaide de pet van de machinist af toen hij
zich te ver uit zijn lokomotief boog. Hij stopte de tram, haalde zijn pet op
en vervolgde de rit.
Op de fioto zien we het btatlon MaAmenkulzen. Tció-óen AIkmaaA
en UaAmenhulzen leden negen tAamA peA dag. Van (ülaAmenkulzen
nacut Sckagen Aeden eA maaA vleA.
IFoto en tekAt ontleend aan 'ÏAamA en tramlijnen'
door Engel en Kok. UlXg. Wijt te RotteAdam.)
