7 92 4
"Bovzn1 op dz koop zand, dlz bzdzkX waó meX 4tznzn, zzn oadz zzzmtjn zn daaaop
zzn boomó&ionk mzt zzn kabouXeA."
5
De geschiedenis herhaalt zich: had men in 1871 dus reeds last
ondervonden van het rijden en vee drijven op en over de Buurt en
waartegen zelfs <?en speciale verordening was uitgevaardigd, in
1912 dringt dit euvel zich weer in de sfeer der openbare zorg. Nu
(30-7-1912) zullen borden op het plein worden geplaatst:
"Verboden om op het met gras begroeide gedeelte te rijden of vee
te drijven". En de dienaar van politie er maar weer op letten.
Zou er wel ooit een procesverbaal tegen een overtreding zijn
opgemaakt
Nog in 1923 liet het aanzien van de Buurt hier en daar te wensen
over. Toch verbetert het geleidelijk aan. Na de oprichting van
het Fanfarekorps werd op 5 september 1922 door de bevolking het
gemeentebestuur een m u z i e ktribune" aangeboden en op de Buurt
neergezet (later vervangen door een muziektent mat- luiken voor
bescherming tegen de wind)
P. Vos Jbzn. schrijft over de Buurt in zijn "Het werk en leven
van een 75-jarige Callantsoger" (1 963): "De Buurt zag er vóór
1924 heel anders uit dan thans. Lage plekken en hoge kanten.
Doordat het niet overal begroeid was, stoof het zand her en der
en bleef liggen waar wat luwte was. Zo was het ook voor mijn
werkplaats op de Buurt. In het midden van de Buurt lag een laag
gedeelte. Op een dag kreeg ik bezoek van de heer Demmendaal uit
Hoorn. Hij zette zijn auto aan de kant van de weg omdat anders
niemand kon passeren; de weg was niet breder dan 2\ m. De
opgestoven berm van de weg lag hier 40 cm hoger dan het wegdek
en toen hij zou wegrijden, bleef zijn auto in het zand steken en
kraakte er een wiel in elkaar. Het waren toen nog houten wielen.
Hij had een reservewiel en kon dus nog wegkomen".
