\0c Aj^eu Een vernuftige, maar goede manier om op grote hoogte zuinig te stoken. Geschreven wordt er onder andere over: In de bibliotheek in de Schoolstraat staat onder meer het boek: "VUURTORENS" Het handelt over vierboe- ten, lichtwachters en markante bouwwerken. Het is geschreven door Romke van der Veen en in 1981 uitgegeven door de Boer Maritiem. Het is een heel mooi en lezenswaardig boek met prachtige foto's. Hoewel Callantsoog geen vuurtoren heeft, zie je op de Seinpost staande 's avonds de lichten van verschillende torens.Wil u iets weten over de ge schiedenis van deze to rens, dan kan het lezen van bovengenoemd boek u op weg helpen. Moeten jongelui een spreekbeurt houden of een werkstuk maken, dan is het raadplegen van "Vuurtorens" een belang rijk gegeven. VUURTORENS IN DE OUDHEID "Een hoogtepunt in de vuurtorenbouw is de Pharos bij Alexandrië in Egypte. Rond het jaar 300 v.Chr. gaf Ptolemeus 1 de opdracht tot de bouw. De toren werd 140 m hoog.Op een lagere verdieping werden ovens witheet gestookt. Het licht uit de ovenopeningen werd met behulp van vlakke spiegels naar boven en via een hellende spiegel naar buiten gestraald." VAN VIERBOETEN TOT ZEEVUREN "Omdat in het begin het vuur dus gewoon op een duintop werd gestookt, ont stond er al spoedig een behoefte voor de opslag van het te verstoken mate riaal, voor het drooghouden ervan en het voorkomen van diefstal. De bouw van boeten schuren) werd nodig. Een vierboet is een schuur bij de plaats waar het vuur werd gestookt." LICHTKAATSER EN LENZEN "Argand (1750-1803) vond een olielamp uit, waarbij een ronde hollepit werd gebruikt. De verbranding vond vollediger plaats en daardoor verspreidde de lamp meer en regelmatiger licht dan de tot dan gebruikte olielampen.De lamp van Argand veroverde stormenderhand de wereld." HOGE VUURTORENS "Het licht bij Huisduinen heeft veel meegemaakt. Kolen hebben er gebrand tot in 1822. In 1878 werd de gegoten, gietijzeren vuurtoren gebouwd, die de naam DE LANGE JAAP kreeg." Ik kan het boek "VUURTORENS" ten zeerste aanbevelen. Ruim 20 jaar heeft Romke van der Veen er aan gewerkt. Hij kan terugzien op een uitstekend stuk werk. Het boek is te vinden onder no: 718.9 veen. Wim Lastdrager

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1988 | | pagina 11