Het café zat iedere avond stampvol en het gebeurde nog al eens dat de Joden een stoel hadden en de Duitsers moesten staan. Toen de Duitse commandant er achter kwam wat daar in het eenzame café in de Gro te Keeten gebeurde, eiste hij dat er een scheiding zou komen. De Joden en hun orkest moesten naar een schuur achter het café verhuizen. Daar werd een podiumpje gemaakt en het orkest speelde er verder zonder hun accor deonist. Het Jodenkamp bleef bestaan tot dinsdag 5 september 1944. Die dag was de zoge naamde 'dolle dinsdag'. De Duitsers met hun aanhang verloren toen de moed.Velen geloofden het toen wel. De Joden zagen kans er van door te gaan. De meesten gingen naar huis. Hun vrouwen verschenen in de hongerwinter van 1944-1945 in de omgeving van de Groote Keeten. Ze kwamen om voedsel voor hun mannen en kinderen. Gelukkig hebben de Joden uit het kamp Groote Keeten allen de oorlog overleefd. "Ve Joden,die in de Keetemeti hooizen woonden, moeiten deze materialen op het Atfiand oqji- wetken. Zo ontAtond de WeAtwaZl' 47

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1988 | | pagina 7