Gebeurd ARIE VAN SCHEIJEN Het Jodenkamp CaHantsoog werd in augustus 1942 geëvacueerd en in het begin van 1943 was een groot deel van de Groote Keeten aan de beurt. Op de Achterweg was no.22, nu Hartendorp, het eerste huis dat bewoond mocht blijven en op de Helmweg was no.10, de boerderij waarin nu P.Baken woont,de ge- 1ukki ge. De Keetemers verspreidden zich over de Callantsoger gemeente en over die van de Zijpe. Meestal kwamen ze bij boeren terecht. Zodra hun huizen leeg kwamen, werden ze voor een deel door Duitse militairen bezet en voor de rest kwamen mensen, die voor de organisatie Todt werkten, in aanmerking. Bij die laatste waren veel Joden. Dat deze beter behandeld werden dan hun geloofsgenoten, die naar Duitsland ge transporteerd werden, hadden ze te danken aan het feit dat ze met niet Joodse vrouwen waren getrouwd.Er waren er zelfs bij die met katholieke vrouwen ge trouwd waren en ook zelf dat geloof aangenomen hadden. Al deze mannen werden als dwangarbeiders ingeschakeld om 'Hitiers Westwallte bouwen en hadden het geluk om door de gewone Duitse Wehrmacht bewaakt te wor den. In 't Zand, in de omgeving waar nu de firma Oostwouder is gevestigd, stonden houten barakken, waarin ook Joden ondergebracht waren. Die moesten bij de Kolk- sluis het materiaal, dat met Rijnaken werd aangevoerd, lossen en op wagens van het werkspoor laden. Via het spoorlijntje van Rijkswaterstaat werd een en ander naar de kust ge bracht. De Joden die in de Keetemer huizen woonden, moesten deze materialen op het strand verwerken. Dat moest allemaal met het handje. Onder deze mensen vond je allerlei artiesten,violisten, pianisten, drummers enz In het voorjaar van 1944, toen de Jodenvernietiging in Duitsland op zijn he vigst was, werd er in het dorpscafé op de Helmweg no.12 een orkestje gevormd. Het. stond onder leiding van Fred Roozendaal, oftewel K.le Neut. Hij maakte na de oorlog furore in diverse K.R.0. orkesten, onder andere in 'de Boertjes van Butenen in 'Mik' De drummer was iemand die in een barcafé zijn geld verdiend had al s begel ei- der van een pianist. Een van de drie violisten had in het concertgebouworkest gespeeld. Maar de verrassing in het orkestje was de accordeonist. Dat was namelijk een Duitse soldaat! Hij lag in de arti11eriestel1ing in de nollen van het Luttik- duin en was dolgelukkig dat hij weer in een bandje kon spelen. Een gzdzeXtz van een anXa- tankwzupzAAa.ng, dcU nu nog <cztó tzn nooadzn wan baoo- tz Xzztzn tz z-Óen -u.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1988 | | pagina 6