onze
keKkkLok
GERT VE VRIES
Ve keen. Kullen. &ehnXjiX
aan hei eind van zijn
Atukje, Maanin uiX de
doeken MofidX gedaan Mie
de Lang^lijpenj,en
Mie de Klokkendieven'
waAen, iet& oven de oon.-
logAmachine die aan on
ze kenkklok voorbij zou
zijn gegaan.
(7ie 'de Clock'jaaji -
gang 1986 no.2/3
Ik Milde hienoven. nog
keX volgende zeggen
Ê/yflTOp) Jl i
Y&-J i
De Callantsoger kerkklok is in de laatste oorlog wel degelijk weggehaald en dat
met een groot aantal andere klokken uit de omliggende dorpen.
Wanneer dat precies geweest is, zou ik niet weten, maar het moet wel voor de e-
vacuatie van de Callantsoger bevolking in 1942 geweest zijn.
In het voorjaar van 1943 ben ik namelijk als zeventienjarige hulp van mijn va
der nog boven in de toren geweest en toen hing er op de plaats waar onze oude
trouwe klok placht te hangen een stuk spoorrails dat een nogal vaag klokachtig
geluid gaf als de hamer van de verdwenen klok er tegen aansloeg.
Het is wel interessant te weten wat wij daar in het voorjaar van 1943, een half
jaar na de evacuatie in de kerk te redderen hadden.
Er was toen namelijk een munitiedepot in de kelder van het huis van de familie
Kuiper ontploft. Dit huis stond ongeveer op de plaats waar nu het Evangelische
hotel staat. Rondom die plek waren alle huizen verdwenen en zelfs de trotse
"Grote Villa" was rijp voor de sloop. De kerk was er bijzonder goed afgekomen
maar in de houten toren zaten flinke gaten die daarin waren ontstaan door ste
nen die er dwars door heen waren gevlogen.
Verder waren vrijwel alle dakpannen 'verplaatst' en op het kerkhof waren veel
grafstenen omgevallen en gebroken.
Hoewel niemand in Callantsoog, dat als 'Sperrgebiet' gold, werd toegelaten, was
er voor ons een uitzondering gemaakt. Als plaatselijke klusjesmannen mochten we
dakpannen rechtleggen en de ramen dichtspijkeren na stormen of na ontploffingen
van mijnen op het strand.
In het kader van deze 'bevoegdheid' moesten wij daarom na 'de grote knal' ook de
kerk weer wat dichtspijkeren.
Welnu, terugkomend op de kerkklok moet ik dus wel aannemen dat deze voor de eva
cuatie in augustus 1942. moet zijn afgevoerd en dat toen de 'noodklok' moet zijn
aangebracht.
De bedoeling van de Duitse bezetters is kennelijk geweest om de gepikte klokken
naar Duitsland te vervoeren om er daar in de wapenfabrieken iets moois van te
maken.
Het vervoer moet per schip gegaan zijn, want na de oorlog is onze klok met een
groot aantal soortgenoten opgevist uit een in het IJselmeer gezonken schip.
58
Cx 1 //y
■-
