Waar qcbeurd L. BROMLEHJE Het zal medio 1944 geweest zijn dat een paar vrachtauto's bemand met Duitse mi litairen stopten voor het poststation Callantsoog, destijds gesitueerd in het nooddorp 'Hollywood' aan de Oosterweg. De zeer jeugdige soldaatjes verlieten hun voertuigen en begonnen, onder aanvoe ring van één van die bij de Duitse weermacht in zeer ruime mate voorhanden zijn de schreeuwers, in naam van hun Führer fietsen van de burgerij te jatten. De buit was, door het onverwachte van de actie, niet gering. Toch liep het niet in alle gevallen zo af als de geüniformeerde zwijntjesjagers het zich hadden voorgesteld. Eén van hen, een piepjong baasje, had in de schuur, gelegen naast het poststati on, de hand gelegd op de daar aanwezige P.T.T.fiets. Hij zou die fiets zonder twijfel op de vrachtauto gegooid hebben, ware het niet dat de aanwezigheid van P.T.T.beambte Cor Kater zijn taak in ernstige mate be moeilijkte. Het soldaatje trok voor zijn Führer aan de bagagedrager en Cor, een uitermate flegmatiek en vrij potig P.T.T.er hield rustig stuurstang en frame vast, zodat de fiets, die van een degelijk Hollands merk was, maar weinig van plaats veran derde. Het gezicht van het Duitsertje werd knalrood van inspanning, maar hij kreeg nauwelijks beweging in de fiets, omdat Cor zijn enorme berepoten stevig om het vehikel geschroefd hield. Dit tafereel, dat ademloos door ons gevolgd werd, duurde een enkele minuut.Ver volgens ontspon zich in het halfduister van de schuur de volgende dialoog. Soldaat: "Das Fahrrad geht mit, das gehort jetzt die Deutsche Wehrmacht." Cor: "Nei, die fiets blaift hier, die is van de post." Soldaat: "Mensch verschwinde, sonst wirt's knallen." Cor: "Je knalle maar een end weg me knecht, maar de fiets van de post blaift hier." Het soldaatje, geen raad wetende met de situatie, gaf de fiets een trap en ver dween met een hartgrondig gemeend 'scheisse-Hollander' het dorp in om daar zijn geluk te beproeven. En zodoende bleef de fiets van poststation Callantsoog voorzien van antiplof- banden en een zwaar vernikkelde bel in het bezit van onze P.T.T.!

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 1988 | | pagina 17