8
ALS EEN DORP IN EEN DORP
Ontspanning in het pensionaat.
Monnickendam was te klein geworden om het groeiende
aantal leerlingen en zusters te huisvesten en aan de Lou-
delsweg kon de gemeenschap van Ursulinen groeien.
De zusters Ursulinen zagen - met Smeeman, directeur van
de congregatie - onderwijs als belangrijk onderdeel van
zielzorg. Dat uitgangspunt was in eerste instantie persoon
lijk. Verbeter de wereld en begin bij jezelf, zou je kunnen
zeggen. Angela Merici, in de zestiende eeuw de stichteres
van de orde der Ursulinen, schreef: "Laat onze woorden
en ons gedrag ter lering en opbouw strekken van degenen
die met ons vertrouwd zijn."
Ook om die reden droegen Angela Merici en haar Compa-
nia di Sant Orsola geen habijt. Het gezelschap vrouwen wil
den niet door hun kleren, maar door hun gedrag herken
baar zijn als 'bruiden van Christus'. Op die manier zouden
ze een gunstige invloed uitoefenen op hun omgeving en
aan anderen laten zien wat een christelijk leven inhoudt:
zorgen voor een zuiver hart en een vriendelijke omgang
met anderen. Hoewel de Ursulinen na het Concilie van
Trente (1545-1563) toch kloostergemeenschappen werden
en een habijt gingen dragen (ten teken dat de draagster
zich van de wereld had afgezonderd) zijn de geest en de
uitgangspunten van Angela Merici doorgegeven.
Landbouwhuishoudschool
De combinatie van een goed voorbeeld en praktijkonder
wijs werd met name toegepast in de landbouwhuishoud
school St. Augustinus. Die startte in 1925, kreeg in 1926
Wie was de heilige Ursula?
Te bescheiden om haar eigen naam aan haar nieuwe
orde te verbinden koos Angela Merici (1474-1540)
de heilige Ursula als naamgeefster van haar nieuw
orde. Volgens de legende was Ursula de beeldschone,
vrome en wijze dochter van de christelijke koning
Deontus van Bretagne. De heidense koning van Enge
land wilde Ursula als bruid voor zijn enige zoon en zij
stemde toe, op voorwaarde dat ze met een stoet van
duizenden maagden een bedevaart van drie jaar zou
mogen maken naar Rome. Die tijd zou de jonge prins
de gelegenheid geven om het christelijke geloof te
bestuderen en zich te laten dopen.
In Keulen verscheen een engel aan Ursula om haar
mee te delen dat ze na haar reis naar Rome in Keulen
zou terugkeren en de martelaarskroon zou ontvangen,
samen met al haar reisgenoten. Bij terugkeer uit Rome
had zich een aantal edelen en geestelijken bij het
gezelschap aangesloten en zij troffen de stad Keulen
bezet door de Hunnen. Die moordden het hele gezel
schap uit. Alleen Ursula werd gespaard vanwege haar
grote schoonheid. Toen Ursula vervolgens weigerde
om bruid te worden van Hunnen-aanvoerder Attila,
stierf zij de martelaarsdood. Na de slachting werden
de Hunnen verdreven door een hemels leger van de
maagden die zij hadden vermoord.
