SEN GEN X
flCDCFM Fi^
JSTIVAL fSTIVAL 1
Programmakranten uit de vorige eeuw. Foto Cor Dekker.
iets meer decibellen dan van de gemeente mag, maar we
hebben een prima contact met de mensen die moeten
handhaven en krijgen nooit klachten."
Het komt de muziek ten goede en daar gaat het Cor uit
eindelijk om. Hij kan zich de optredens van Champion Jack
Dupree en Rosa King nog goed herinneren. En die andere
stoet grootheden die de afgelopen decennia voorbijkwa
men: van de Wild Romance tot Hans Dulfer.
De muzikant
Maar toch, wie Jazz Sail zegt, zegt Ship and Horse Band
en wie Ship and Horse Band zegt, zegt natuurlijk Maarten
Schiphorst (60).
"Als klein kind raakte mijn hand op een dag tussen de
roltrap van V&D in Groningen waar we toen woonden.
Dat zag er niet best uit. Piano spelen zat er niet meer in
volgens de arts. Hij zei: 'Maar hij kan altijd nog dominee
worden, want met dat handje kan hij goed bidden.' Mijn
moeder dacht daar heel anders over. Ze zette me om te
revalideren elke dag een uur achter de piano en zo heb ik
mezelf leren spelen. En dat doe ik tot de dag van van
daag.
Als tiener ging ik vaak naar Mereboer in Groet waar ze
jazzavonden organiseerden. Daar kwam ik Jan Hupkes
tegen die optredens voor me regelde. In Bruintje Beer in
Alkmaar werd ik aangeworven bij de Henk Bakker Boogie
And Blues Band. Daarmee speelden we ook op Jazz
Sail. Maar in 1980 belandde Henk vlak voor het festival
in het ziekenhuis voor een blindedarmoperatie. Zaten we
zonder bassist. Ik heb toen Rick Nieuwenhuizen weten te
strikken en zo is de Ship and Horse Band ontstaan die ook
meer pop en rock is gaan spelen. Nee, dat was niet leuk
voor Henk, maar we moesten wat. Die dingen gaan zo.
In dat jaar speelden we voor het eerst op het strand. Er
stond er nog geen tent. Er stonden alleen wat klapstoel
tjes. En één tap voor het bier.
We werden een vaste act op Jazz Sail. In het dorp
speelden we meestal bij de Horse Pub in de Jan Olden-
burglaan en zondags natuurlijk op het strand, bij elkaar
zo'n vijf optredens.
In de eerste jaren was dat in een legertent, daarna zette
Nico Gründmann, exploitant van onder meer dancing Ex
tase, een grotere tent neer. Weer later nam de Bergense
Botenclub het over. Op zondagmiddag zat het strak vol.
Dat waren feesten, man, er gingen honderden vaten bier
doorheen. Maar ook als mensen lam werden, was er niks
aan de hand. Dan doken ze even de zee in en schoven
weer de tent binnen. En in die tijd had je ook nog rijen
meiden die topless voor het podium stonden, een prach
tig uitzicht.
Maar veertig jaar is een lange periode en we hebben niet
op alle edities gespeeld. De samenstelling van de band
veranderde ook waardoor we de laatste festivals als Ships
Revival op het podium stonden. Maar het is prachtig dat
Jazz Sail er nog steeds is. Al vind ik wel dat ze een beetje
op de programmering moeten letten. Op vrijdagavond is
het een beetje te veel van 'rammenstein en beukenburg'.
Jazz moet een essentieel onderdeel blijven van het festival.
En wat mij betreft mag de Grote Tent op het strand weer
een vast onderdeel worden. De laatste jaren hadden de
paviljoens allemaal zelf een act en richtten zich daarbij op
26
BERGENSE KRONIEK, NOVEMBER 2019
