Honderd jaar Park Meerwijk „PARK MEERWIJK" HET SIGNAAL te Bergen bij Alkmaar geêspqSeeRd in met moderne landhuis vau architect p. kramer TENTOONSTELLING VAN LANDHUIZEN MODERNE KUNSTWERKEN in 2018 bestaat Park Meerwijk honderd jaar; reden om aandacht te besteden aan dit bij zondere project. Park Meerwijk is immers internationaal uitzonderlijk als gesamtkunst- werk van architectuur, toegepaste kunst en landschapsontwerp. De expressionistische architectuur van de Amsterdamse School was beslist avantgardistisch te noemen. Bij de opening werd bovendien een tentoonstelling van de toen toonaangevende kunstenaars van Het Signaal georganiseerd. Bergen als kunstenaarsdorp in wording was toen even synoniem met Park Meerwijk. in dit artikel wordt ingegaan op de totstand koming van het villapark, de relatie tussen opdrachtgever en architecten, maar ook op de opkomst van de Amsterdamse School, die van zo eminent belang is in de Bergense jonge architectuurgeschiedenis. Ten slotte worden enige woorden gewijd aan de hui dige staat van Park Meerwijk. En nu zijn er weer ronddolende benden van nog ongeorgani seerde krachten, die jubelend, vol jong enthousiasme voort trekken, zooals nomadenstammen in de woestenijen, overal achterlatend, de nog rookende puinhoopen van de kaarten huizen - die verzwakte pogingen uit het tijdperk van het materialisme - de vier gevels en 'n dak. Zij zijn booswichten en vlammenwerpers in de maatschappij der architectuur, zij vernietigen openlijk het moeizaam opgebouwde systeem van het architecturaal ontwerpen en stichten brand in een mijlen hoogen stapel van teekenhaken en driehoeken, van zwaaien en maathoeken. Zij dansen als satyrs om de gloeiende en roo kende massa en zingen een zang van bevrijding en verlich ting. 2 E.H. MATTIE Nieuwe wegen in de Nederlandse architectuur Aldus H.Th. Wijdeveld in het 'Meerwijknummer' van Wen dingen (augustus 1918). De Nederlandse architectuur maakte aan het begin van de 20ste eeuw een stormachtige ontwikkeling door. Mis schien was Berlage niet de (zelfverklaarde) grondlegger van de moderne bouwkunst in Nederland, hij was zeker te BERGEN bij Alkmaar ÏjlrtarM \iatoiT.ACffT ft (KJ*1 l*Ü LH R, j BLAAUW. U l» E«DilL f KRAM ER mti J t STAAL BfeEJahliglif mr bfllmgrtblIindHi >in 2IV Augailui 1*1 *a mtt JEamdag IS-SAptinbir IQ-K aar 1n -iil n*«irw unfilif „PAUK t E Itld lH u .in TiCH Tgaifi I CL L ifcO. GSnPKHD km tf .di-.*er» r..--. 4* hml»Ml KvSUn»*'* Mri ■feM*'"] 1 C TAI/CPHUUfl, «ET Vftdf WwhüJLAl Ö1 MUTSMAhA. IE FAuCOMHli*. CMUUl TQOH-.1*. u«r.. i€JiNll£ fcciUNK. M»> Mill K O<ir, CÖLLrrt DLhlËL C f AL! f.*. KAGlfL MiPTiHC I 3 AQhlNfr V«Mh upximi ...f ui hil I-..J vin Arrhipil C J. Ii-.ALUW iJi XbiMvmm1 tf jIOÖEl rft hal buil ihi N-hnvil J f ITML 4m Kuntuniii TUMO^t h Hi H-J. Aankondiging van de 'tentoonstelling' van de landhuizen in Park Meerwijk waarbij ook een tentoonstelling van de toen toonaange vende kunstenaars van Het Signaal gehouden werd. Reproductie Gemeentearchief Amsterdam. exemplarisch voor de zoektocht van de Nederlandse architecten naar nieuwe wegen. Berlage zag zichzelf als geestverwant en erfopvolger van Pierre Cuypers, die in navolging van Viollet-le-Duc predikte dat alle vormen vanuit de functie voort moesten komen. Het ornament kon alleen daar zijn, waar de constructie dat toeliet. Het verleden als inspiratiebron werd geringschattend ter zijde geschoven. De Beurs van Berlage uit 1903 was een statement, maar de keerzijde van deze nieuwe bouw kunst werd pijnlijk zichtbaar in andere projecten, waar de afwezigheid van iedere verfraaiing leidde tot visuele armoede. Berlages letterlijk rechtlijnige opvattingen lieten geen ruimte aan andere vormen van moderne bouwkunst. Dat betekent niet dat er geen andere vormen waren. Zo sloeg Eduard Cuypers (Ed, 1859-1927), neef ('oomzeg ger') van Pierre Cuypers, een heel andere weg in. Ed Cuypers werd pas later meer gewaardeerd en kan dan ook met terugwerkende kracht als een sleutelfiguur wor den beschouwd in de Nederlandse architectuurgeschie denis. Wars van conventies en dogma's ging hij zijn eigen weg en - niet minder belangrijk - hij liet ook zijn bureau medewerkers veel vrijheid. Juist op zijn bureau leerden de jonge architecten van wat later de Amsterdamse

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 2018 | | pagina 4