Valeton, een eigen gedichtenreeks uitgaf. De eerste bundel
was van Hugo Pos.
Nicoline gaat rechtop zitten, haar ogen gaan stralen en ze
declameert uit haar hoofd:
Voordat ik afreis, Charon, heel licht, handbagage,
de boedel opgedeeld, de leeftocht weggedaan,
gun mij een laatste blik als zwermen ganzen
in V-formatie naar het Zuiden gaan.
De tweede gedichtenbundel In de Conjunctief was van de
hand van mijn echtgenoot. Het gedicht gaat over vogels; ik
heb dat later in mijn eigen programma opgenomen.
Hoe kwam het dat u de woning 'Westdorp' aan de Sluislaan
destijds kocht?
Een dochter van mij speelde met de kleindochter van Annie
Romein-Verschoor die toen in huize Westdorp woonde. Na
de verhuizing van deze familie hebben wij de woning eerst
gehuurd en daarna gekocht, want mijn man had het helemaal
niet naar zijn zin in de Nessen.
Kunt u iets vertellen over dit bijzondere huis?
Het was een woonhuis met een leien dak en héél veel
raampjes. Een vraag over het aantal ramen werd altijd in
een puzzeltocht opgenomen. Zelf weet ik niet meer hoeveel
raampjes er waren. Wat ik nog wel weet, is dat ik altijd zelf
de ramen moest lappen, want de glazenwasser liet meteen
na de eerste keer verstek gaan. Er stond vroeger een foto
van ons huis in een folder van de gemeentelijke belastingen,
waardoor men dacht dat het een bijkantoor van de gemeente
Bergen was. Het woonhuis staat nu op de gemeentelijke
monumentenlijst vermeld en wordt regelmatig door kunste
naars vastgelegd.
Hoe lang geleden is 'Westdorp' gebouwd?
In 2012 was het honderd jaar geleden dat het huis werd ge
bouwd in opdracht van een apothekersechtpaar uit Rotter
dam om er in de zomer te vertoeven. Bijzonder was dat de
vrouw des huizes een tante van Adriaan Roland Holst was
Nicoline van Rhijn en George Vis tijdens
Literair Concert in het Witte Kerkje, 1997
't Sluisje in 1915, nog schuin gemetseld tegen het inregenen.
Foto PJ. Brouwer, Bergen