Van de overige zes tekeningen, die we van Het Hof vanuit het noordoosten kennen, zijn de proporties dermate uit hun verband gerukt dat ze als topografisch onbetrouwbaar moeten worden beschouwd. Op sommige ervan lijkt het middendeel van het linker bouwhuis wel een soort donjon, op andere is de haakse aanbouw verhoudingsgewijs veel te groot uitgevallen. Enkele hebben als datering 1724, maar die lijkt eenvoudig te zijn ontleend aan het jaartal van de pendanttekeningen vanuit het noordwesten. Een fraai uitgevoerde versie in de collectie van het Regionaal Archief, met een spelevarend gezelschap in de vijver, is wel erg ver van de werkelijkheid afgedwaald. Hier schijnt de zon namelijk vanuit het noorden! Verder is de hoek tussen de (later zo genoemde) Karpervijver en de vijver tussen het ooste lijke en het middeneiland weggewerkt achter de recht doorlo pende, golvend geknipte haag. Het lijkt op die manier alsof de houten brug over de zijvijver in het verlengde van de toegangs- brug ligt, in plaats van er haaks op te staan. En die hoofdbrug bestaat dan weer uit twee midden in het water staande gemetsel de bogen, met elkaar en met de walkanten verbonden door een houten plankier. Dat is een technisch wel erg onwaarschijnlijke constructie. Als voorlopige conclusie over de bouwgeschiedenis kunnen we, met de besproken tekeningen in de hand, het volgende zeggen. Omstreeks 1680 zagen de gebouwen er nog min of meer hetzelfde uit als in 1652. Daarna - wellicht na de dood van Anthonis jr. en het overnemen van het huis door de tweede zoon Adriaen - is er vooral aan het rechter bouwhuis het nodige veranderd. Het middendeel daarvan is geheel verbouwd en uit gebreid tot een rechthoekig, classicistisch huis met een tweede en een halve derde verdieping onder een omlopend schilddak. De op 1727 gedateerde tekeningen van Pronk geven hierover helaas geen uitsluitsel, doordat het geboomte de bebouwing grotendeels aan het zicht onttrekt. Later is ook het middendeel van het linker bouwhuis van een nieuwe, hogere kap voorzien en ingericht met twee haardsteden in plaats van één. Aan het dwars daarop staande dienstgebouw is wel iets vertimmerd, maar qua vorm en volume is het min of meer hetzelfde geble ven. En tenslotte is de gelede brug in de loop van de 18de eeuw vervangen door de nog altijd bestaande, 'Amsterdamse' gemet selde brug met drie bogen. Wat doen die kanonnen daar? Ter weerszijden van de boogbrug naar Het Hof staat de loop van een kanon in de grond. Op het Rondeel, waar de Kijklaan en de Eeuwigelaan elkaar kruisen, staan er nog twee, wat forser uitgevallen dan het eerste paar. Argeloze voorbijgangers of enthousiaste gidsen willen nog wel eens verhalen vertellen over de dapperen die Het Hof tegen de vijand hebben verdedigd, of over de gevechten die op 19 september 1799 zijn geleverd in de Sparrenlaan. De verklaring is veel simpeler: het gaat om afge dankt schiettuig, dat in de recycling als stoeppaal is gebruikt. Wie een willekeurige poort binnengaat, of het nu Slot Loe- vestein is of de Dromedaris, ziet hetzelfde: martiale wachters die voorkomen, dat binnenrijdende wagens de hoek schampen en het metselwerk beschadigen. De tekeningen van Cornelis Pronk uit 1727 laten aan de linkerkant al een kanonsloop zien; op die van Crescent uit 1804 zien we ze beide. Het is verleidelijk om te veronderstellen, dat het gaat om wat in de boedelinventaris van Anthonis jr. uit 1692 wordt vermeld: Twee stucxkens canon met de affuijten voor f 100. Zou zijn broer en opvolger Adriaen dus maar hebben besloten die dingen een nieuwe functie te geven? 28 HISTORISCHE VERENIGING BERGEN NH, THEMANUMMER 11, JUNI 2014 »-V Het Hof te Bergen met gezicht op de zijgevel en slangenmuur, ca. 1840. Tekening van jhr. D.T. Gevers van Endegeest, 1870. Collectie Regionaal Archief Alkmaar.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 2014 | | pagina 30