bestuurlijke elite van zijn dagen, waar zich de macht concen treerde. Kregen Huygens en Hooft om die reden respectieve lijk in 1632 en 1639 hun adellijke titel in de Franse orde van St. Michiel, die eer is Van Zurck nooit te beurt gevallen. In geen van de stukken waarin de personen staan vermeld aan wie in de zeventiende eeuw op persoonlijke titel de Franse orde werd uitgereikt, komt de naam van Anthony van Zurck voor. Dat betekent dat hij de desbetreffende riddertitel heeft gekocht om daarmee zijn maatschappelijk aanzien te vergro ten. In dat licht dient ook de aankoop van de Heerlijkheid Bergen in 1641 te worden gezien en de bouw van het 'Huys' te Bergen daarna, Het Hof met de tuin in classicistische stijl met de intervallen van de muziek als uitgangspunt naar de laatste architectonische mode en in de stijl waarin Constan- tijn Huygens en anderen hun Huizen hadden laten bouwen. De weg naar succes In 1633 liet Anthony van Zurck zich inschrijven aan de Universiteit van Leiden. Hij was toen 27 jaar en beschikte op grond van zijn leeftijd inmiddels over zijn erfenis, die voor een groot gedeelte bestond uit aandelen van de VOC. Het was de tijd van de Gouden Eeuw en dus van de grote winsten op de Amsterdamse beurs, waar op de goederen die werden aangevoerd soms winstpercentages werden behaald van wel 400%. In de op die wijze verkregen rijkdom deelde Anthony van Zurck vanzelfsprekend mee. Hij verdiende enorme sommen geld met zijn aandelen VOC en zijn speculaties op de Amsterdamse beurs. Daarbij speelde zijn oom, de bankier Guillielmo Bartolotti een belangrijke rol. Dat blijkt uit de stukken die bewaard gebleven zijn in het Noord-Hollands archief. Ze geven een beeld van de betrok kenheid van Bartolotti bij de transacties van Van Zurck. Inmiddels had Anthony van Zurck in zijn nicht Susanna Thibaut (1614-1687) een geschikte levenspartner gevonden. Ze trouwden op 23 oktober 1635 in Amsterdam. Dat neef en nicht met elkaar trouwden was in de zeventiende eeuw niets bijzonders. Ook zijn vriend Constantijn Huygens was met zijn nicht Susanne van Baarle getrouwd, nadat hij welis waar eerder voor een groot aantal dames zijn genegenheid had geuit met een gedicht. Daaronder bevonden zich Maria Tesselschade Visscher uit Alkmaar, zangeres en prominent lid van de Muiderkring van P.C. Hooft, maar ook Elisabeth Stuart, dochter van de Engelse koning, Jacobus I. Elisabeth was moeder van de mooie en intelligente Elisabeth van de Palts met wie René Descartes vanuit Egmond tussen 1643 en zijn dood in 1650 in Zweden, zijn beroemde corresponden tie voerde over de meest uiteenlopende filosofische onder werpen. De keuze voor zijn nicht Susanna Thibaut bracht Anthony van Zurck nog meer rijkdom en welvaart dan hem tot dan toe reeds ten deel was gevallen. Zijn tante en schoonmoeder Susanna Thibaut-van Hoove bezat onroerend goed in Am sterdam en de Beemster. In 1631 had zij het pand aan de He rengracht 136 gekocht van Matteus Dirckz. Muysenest voor de som van fl.19.800 en was daar met haar dochter in getrok ken. Nadat Van Zurck het in 1637 had geërfd, verkocht hij het pand in 1650 aan Cornelis Coy. Maar niet alleen dit pand was in het bezit van de schoonmoeder van Anthony van Zurck. Samen met haar broer Francois van Hoove had zij al in 1628 in de Beemster hoeve Latensteijn gekocht voor de som van fl.18.000 van Abraham Boon, hoofdingeland van de Beemster. Na het overlijden van haar vrijgezelle broer Francois had zij het pand met twintig morgen land alleen in bezit gekregen, door haar zuster de legitieme portie uit zijn nalatenschap uit te betalen. Toen Susanna Thibaut-van Hoove in 1637 zelf kwam te overlijden, erfden Anthony van Zurck en zijn vrouw beide panden inclusief haar vermogen. Van Zurcks echtgenote Susanna Thibaut was namelijk enig kind. Latensteijn bleef nog lang in het bezit van de families Studler van Zurck en later Van Nassau. Anthony van Zurck, Constantijn Huygens en P.C.Hooft Zoals hiervoor al werd gesteld, speelden zowel Hooft als Huygens een belangrijke rol in het leven van Anthony van Zurck. Beide vrienden hadden via Maria Tesselschade in Alkmaar een belangrijk netwerk. Maar er liepen ook lijnen via de vroedschap waarin Simon Schagen, burgemeester van Alkmaar, was gekozen. Schagen had met Constantijn Huygens gestudeerd in Leiden en samen met hem namens de Staten Generaal een bezoek gebracht aan Venetië. Of dat de reden is geweest voor Anthony van Zurck ook in Alkmaar onroerend goed te kopen, vertelt de geschiede nis niet. Mogelijk is ook dat hij bij zijn vriend Descartes in de buurt wilde wonen, die van plan was zich in Egmond te vestigen. Zeker is in ieder geval dat hij er een pand kocht aan de Doelenstraat, waar in de console van de uitbouw boven de voordeur de gems uit zijn familiewapen is uitgebeeld. Zo had Anthony van Zurck door aankoop en vererving een aan zienlijk aantal panden in bezit. Een portefeuille die panden in Leiden, Amsterdam, Alkmaar en de Beemster omvatte. Met de aankoop van de Heerlijkheid Bergen zou er echter een belangrijke wens van Van Zurck in vervulling kunnen gaan, waardoor hij er 'echt bij zou gaan horen'. Met de aan koop van de Heerlijkheid Bergen zou hij namelijk zich Heer 11 EEN HOF VOOR EEN HEER Doelenstraat 25 in Alkmaar, woonhuis van de Heren van Bergen, met het wapen van Studler van Zurck. Foto uit 1910. Collectie Regionaal Archief Alkmaar.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 2014 | | pagina 13