Het wel en wee van een paviljoen aan zee
Buiten waait een stevige zuidwestenwind, maar binnen is het in paviljoen Zuid in Bergen aan Zee
behaaglijk warm. Twee beeldschermen aan de wand tonen nostalgische beelden van het strandpaviljoen.
Dick Peters van Nijenhof en echtgenote Wies, eigenaars van Paviljoen Zuid vertellen over hun
ervaringen van 45 jaar werken op het strand.
Dick: 'Na een koksopleiding in
Amsterdam, waar ik geboren
ben, kocht ik in 1969 op 22-ja-
rige leeftijd Paviljoen Zuid in
Bergen aan Zee. Destijds was
Paviljoen Meijer bij de midden
afgang de enige strandtent en nu
zijn het er negen.
Omdat mijn ouders eigenaars
van snackbar Hof van Eden op
het Rode Plein waren, kwam ik
vaak in Bergen aan Zee.
We zijn met tien personeelsle
den gestart, van wie Haye van
de Werf uit Bergen aan Zee één
van de eerste studenten was die
in de bediening meehielp.
Het seizoen duurde toen amper
vijf maanden, van half april tot
begin september, maar werd
steeds langer ofwel het begon
vroeger. Nu is het paviljoen
365 dagen open.
We begonnen met een terras op
de begane grond dat na twee jaar Paviljoen Zuid zomer1969 (foto: eigendom Dick en Wies Peters van Nijenhof).
op palen werd gezet. Als we om
negen uur opengingen, stond er
al een aantal mensen in de rij op koffie te wachten. Alles tegenwoordig het paviljoen.'
ging zo relaxed. Ons paviljoen was een ontmoetingsplek Dick: 'Wij huurden het strand vroeger van de familie
voor Bergenaren en bekende Nederlanders: Hans van Van Reenen. Dolf van Reenen, directeur van de BEM
Mierlo, Edo Spier, Boudewijn Büch, Herman Brood en (Bouw-Exploitatie-Maatschappij Bergen aan Zee), had
de familie Kraaykamp waren geregelde gasten. Herman zijn kantoor aan de Kerkstraat 4 in Bergen aan Zee, maar
Brood bestelde 's morgens al een dubbele wodka. vanaf 1990 moesten wij de huur aan de gemeente Bergen
Bier en sherry waren geliefde drankjes en water werd er afdragen. Weet je dat elke gemeente zijn eigen strandre-
nooit besteld. Het was één grote lunchpartij van 's mor- gels heeft? Voorheen was er maar één directeur, maar als
gens tot 's avonds. Hamburgers, kroketten, uitsmijters, je nu een aanvraag indient, gaat het langs verschillende
patat en biefstukken. Wijn werd er niet gedronken. De afdelingen. Ambtenaren zijn alleen maar met regels bezig
prijzen waren destijds: koffie en thee 95 cent en bier 1,25.' en weten amper waar het strand ligt, laat staan hoe het
Wies neemt het gesprek over en vertelt: 'Ik heb dertig jaar werkt,' zegt Dick wat schamper,
in de keuken gewerkt, maar na een burn-out ben ik lichter
werk gaan doen. Mijn kinderen heb ik in het strandpavil- Stormen
joen grootgebracht, de boekhouding deed ik er ook bij en Dick: 'Op een dag in april, het jaar weet ik niet meer, zou
die doe ik nu nog steeds. de ME uit Amsterdam een oefening op het strand houden,
Zes jaar geleden zijn Dick en ik het wat rustiger aan gaan maar door hoog water was dit onmogelijk geworden,
doen. Onze dochter Pouliche en haar man Bernd runnen Vanwege de aanwakkerende wind heeft de ME en ook
TREES BRUINSMA
