rwi Btv be- x vM4
vUFtWU goeden A
ONTVANGEN. Kln, \<\jê
1' „x«eg67,
naam Rust Wat dat nu in meermalen verbouwde vorm als
oogkliniek dienst doet.
Een klein half uur gaans verder lokte Het Berger Veerhuis
aan een bocht in de Bergerweg, die door reconstructie van
het tracé sinds eind jaren dertig door het merendeel van
het gemotoriseerde verkeer wordt gemeden en tot Oude
Bergerweg werd herdoopt. Deze ingreep maakte tevens de
finitief een einde aan eventuele aspiraties van Bank Min om
met een busdienst op Alkmaar de functie van Het Berger
Veerhuis als schakel in het openbaar vervoer tussen Bergen
en Alkmaar nieuw leven in te blazen.
'Van wie is het er één
Nog lang nadat tante Nel het dagelijkse cafébedrijf had
overgelaten aan haar zoon Ide Min, bleef haar hand voelbaar
bij grotere familiefeesten, partijen en jaarvergaderingen van
uiteenlopende clubs en verenigingen. En hoewel ze een wel
kome aanvulling boden voor teruglopende omzetten 'aan
de tap', stond de deur niet voor iedereen zonder meer open.
'Van wie is het er één?' Tante wilde wel weten welk vlees
ze in de kuip had, zodat kandidaat-jubilarissen er goed aan
deden eerst eens een biljartje te komen leggen. Sommige ge
zelschappen maakten zelden of nooit kans op de schijnbaar
overvolle evenementenkalender van het Veerhuis, terwijl an
dere zich er zonder moeite een volle dag konden vermaken.
Desgewenst inclusief broodmaaltijden en 'warm eten'.
Tante beschikte voor die gelegenheden niet alleen over de
als vanzelfsprekend beschouwde ondersteuning van zoon
Cas, zijn vrouw Gré en hun kinderen, maar ook over een
volledig servies en, zo nodig een oud oventje in de schuur!
Maar ze werd ouder, Cas en Gré hadden hun handen vol
aan het eigen bedrijf en Ide beperkte zich tot de kerntaken
van een kastelein zoals hij die interpreteerde: het tappen van
een perfect glas bier, het schenken van een borreltje en op
uitdrukkelijk verzoek het serveren van pinda's en een plakje
worst!
Wie voor zijn gasten bij feestelijker gelegenheden een roya
lere keus wenste qua dranken en hapjes kon daar zelf voor
zorgen. Eventueel werd daarvoor - onder strenge voor
waarden - de keuken ter beschikking gesteld.
'Ik tap een goed glas bier, maar voor wijn moetje niet bij
mij zijn', was zijn motto.
Café of clubhuis?
Achteraf bezien luidde Ide daarmee, waarschijnlijk onbe
doeld, tevens de laatste fase in van Het Berger Veerhuis als
eerste broodwinning in verschillende vormen: woning van
de veerman, wachtkamer voor reiziger met veerboot of
trekschuit, herberg en vervoerscentrum. In allerlei combi
naties.
Vanaf dat moment was het café overdag niet of nauwelijks
meer geopend voor de passant. En 's avonds beperkt voor
clubs en verenigingen die de typische sfeer van dit dorpscafé
- of moeten we zeggen buurtcafé? - in de loop van dikwijls
heel veel jaren hebben leren kennen en als hun clubhuis zijn
gaan beschouwen.
Een opvallend grote plaats daarvan werd van oudsher
ingenomen door de loterijclubs met illustere namen als De
Volle Mep, De Gokkers, Het Noodlot, De Volgende Keer
en Nooitgedacht. Deze clubjes die over het algemeen maar
BE'
- qn CENTv
u
8cïseT"es &7' H
WSM-H-. kaaANDEN
SPEOF«CM« ft,,VOOE«-
COK1r,bU F
EHEREE en F - .30
'hhW&tota^
De droom van Bank Min: Het Berger Veerhuis als schakel in het openbaar
vervoer (kaart eigendom Gré Min).
Ide Min, de laatste kastelein (foto eigendom Gré Min).
Een loterijclub aan het biljart in de jaren 50 (foto eigendom Gré Min).
