Henk Jellema, een begrip in Bergen
en Bergen aan Zee
Een schets van zijn activiteiten ten dienste van onze beide
dorpen aan de hand van vragen van Rein van der Sluijs.
BERGENAREN VERTELLEN OVER VROEGER
Je bent een bekende Bergenaar geworden, dat is natuurlijk
niet zo maar vanzelf gegaan; noem eens wat van de
vrijwillige functies die je daartoe uitgeoefend hebt?
'Ik ben jarenlang actief geweest als voorzitter van de VVV-
Bergen, verder was ik medeoprichter en bestuurslid van
de KunstlOdaagse Bergen-Bergen aan Zee. Tevens was ik
bestuurslid van de Oranjevereniging Bergen, commissielid
van historisch museum Het Sterkenhuis en voorzitter van
de stichting Behoud Aanzicht Ruïnekerk. Op dit moment
ben ik nog voorzitter van de stichting Vrienden van de
Bergense Hertenkamp en voorzitter van de sociëteit
't Trefpunt. Al deze intensieve bezigheden heb ik natuurlijk
niet kunnen verrichten zonder de voortdurende steun en
het geduld van mijn vrouw Rita!'
Terug naar heel vroeger: hoe zag je leven eruit voordat je je
voor Bergen publiekelijk verdienstelijk ging maken?
'Ik ben geboren in Alkmaar in 1935 en voor een deel
getogen in Sint Maartensbrug, gelegen in de gemeente
Zijpe. Verhuizing met mijn ouders naar Bergen in 1950 was
voor mij daarom een verrassende overgang, maar de sprong
vanuit het vlakke, rustige polderland naar het levendige, in
het groen verscholen Bergen heb ik geen moment betreurd.
Met mijn ouders kwam ik te wonen aan de Doorntjes op de
Zuidergeest.
Naast de voor mij, als vroegere polderbewoner, indrukwek
kende bossen van Het Oude Hof en de uitgestrekte duinen,
spraken mij ook de toenmalige Bergense schilders en
dichters aan, ook omdat zij die bijzondere natuur in woord
en beeld in hun werk betrokken. De schilder Henri ten Holt
was onze overbuurman en onze tuin grensde aan die van
Adriaan ('Jany') Roland Holst aan de Nesdijk. Zijn huis,
omgeven door manshoog riet, oogde mysterieus. Ik wist
dat de westerstorm, net als bij mij thuis, ook langs de ramen
van de Prins der Dichters bulderde. Allemaal voldoende
inspirerend om mijn prille dichtader rijkelijk te doen
vloeien. Rondom Hoists huis hoorde ik wel eens geluiden,
die met het alledaagse leven te maken hadden. Zo gebeurde
het eens dat Didia de Boer, vriendin en buurvrouw van
Roland Holst, rond etenstijd vanuit haar open keukendeur
riep: Jany, je soep is klaar!' Niet zo verheven natuurlijk,
maar een alleenwonende dichter wil óók wel eens verwend
worden.'
Zijn schoolkranten je 'publicitaire aanloop' geweest?
'De prachtige Bergense natuur, die ik vanuit mijn ouderlijk
huis lopend kon bereiken, werkte stimulerend: ik tekende,
dichtte en begon te schrijven, alledrie bezigheden, die
goed van pas kwamen toen ik met een medeleerling
van de Alkmaarse Rijks HBS een klassenkrant opzette.
Later, op de Rijkskweekschool voor Onderwijzers en
Onderwijzeressen (de huidige Pabo), volgde de tweede:
een schoolkrant. Bovendien verschenen er van mij als
jong 'dichter', (samen met werk van o.a. Elly de Waard
en H.C. ten Berge) enkele gedichten in de bundel Zwart
Schuurpapier (1961).'
Welke rol heeft de natuur in je actieve leven gespeeld?
'Vanwege mijn grote interesse in de natuur werd ik al vroeg
lid van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie
(NJN), afdeling Bergen. Voor de provinciale NJN werd
ik redacteur, illustrator en producent van het gestencilde
clubblad De Marei. Deze bij de NJN opgedane kennis zou
mij later nog goed van pas komen. In die jaren was Jan
Als verslaggever van De Duinstreek 'm actie (2002, foto: Ton Dissen).
