Oud-burgemeester Jan Ritsema haalt herinneringen op uit zijn Bergense ambtsperiode (1971-1996) BERGENAREN VERTELLEN OVER VROEGER TREES BRUINSMA 23 n zijn gezellige huiskamer in Bergen aan Zee vertelt Jan Ritsema eerst iets over zijn sollicitatieprocedure. 'Voor een burgemeestersvacature werden vroeger altijd drie sol licitanten opgeroepen. De commissaris van de koningin deed de voordracht en de minister van Binnenlandse Zaken was verant woordelijk voor de benoeming. Er kwam toen geen gemeente raad en bevolking aan te pas. De raad mocht alleen een profiel schets indienen en wist niet wie er benoemd zou worden. Als de gemeenteraad nu een keuze maakt, wordt in de regel deze persoon benoemd. Je moest in die tijd in jacquet solliciteren. Zo ging ik dan chic gekleed naar restaurant De Posthoorn in Den Haag om mij bij de minister te melden. Je herkende aan de kle ding meteen je concurrenten', zegt Ritsema lachend. 'Toen ik in Bergen benoemd werd, hebben ze mij en mijn echtgenote in een witte bruidswagen vanaf de Bergense ge meentegrens opgehaald (de grens lag toen nog bij het dierenasiel aan de Bergerweg) om in 't Oude Raethuys, waar destijds het gemeentehuis gevestigd was, mijn opwachting te maken. Wij woonden toen nog twee maanden in Haarlem voordat we met onze drie kinderen de verbouwde ambtswoning aan de Renbaan laan konden betrekken.' Eerste werkdag 'Mijn eerste werkdag was op 3 mei 1971 en ik herinner mij die dag nog heel goed', vertelt Ritsema.'Deze dag begon met het slaan van de eerste paal voor de huizen bij Elkshove, daarna moest ik voor een felicitatie naar een boer, wiens koe een extreme hoeveelheid melk had geproduceerd en meteen hierna zat ik in een wethouderscrisis. De crisis ging over het koloniehuis Jong Nederland in Bergen aan Zee. De fractie van wethouder Kees Corver (PvdA) wilde daar een jeugdcentrum vestigen zonder een beperking wat betreft drugsgebruik en gemengd slapen. Er werd toen een motie van wantrouwen ingediend. Na een wachtperiode werd er opnieuw een raadsvergadering belegd waarin Kees Corver met 8 tegen 7 stemmen zijn ontslag als wethouder kreeg. Deze bij eenkomst veroorzaakte veel rellen, waardoor er extra politie als reserve was ingezet. In het hele dorp waren pamfletten opgehan gen met de tekst "Kees moet blijven". Na deze zitting zouden we met de raad 's middags de jaarlijkse Bonnefaasschouw (wegenschouw) houden met als afsluiting een gezamenlijk etentje. De schouw heb ik na die emo tionele zitting niet door laten gaan en hij is daarna voorgoed ter ziele gegaan. Kees Corver werd later in de nieuwe gemeenteraad met 8 tegen 7 stemmen (dus nu omgedraaid) opnieuw benoemd.' Obstakels 'De eerste maand van mijn burgemeesterschap werd bepaald door de dreiging van gasboringen bij dancing de Berger Meermin aan de Bergerweg. Dit was jarenlang een groot probleem. We konden de gasboringen als gemeente echter niet tegenhouden. Ook op de Pirolavlakte wilde men naar gas boren. Minister Gruijters van Ruimtelijke Ordening kwam nog hoogst persoon lijk op zondag naar Bergen toe. Ik moest hem toen de Pirola vlakte laten zien en ik herinner mij nog goed dat ik die toen moeilijk kon vinden. Gruijters had tevens een plan om op het Engelse Veld in Bergen aan Zee een boorstation te bouwen en stelde dat als de raad geen plek kon aanwijzen, hij dit wel zelf zou doen. Bij de gasboringen moest ook een gasdroogstation komen. De gascommissie (bestaande uit o.a. technici van het ECN) vond dat dit ook gescheiden kon plaatsvinden en zo'n station best bij wijze van spreken in Spanje kon staan. Het resul taat was dat er een droogstation vlakbij de Koedijker Vlotbrug gerealiseerd werd.' 'De volgende dreiging', vertelt Ritsema verder, 'omvatte het munitiecomplex bij de Groeneweg. Defensie wilde een grote opslag in de gemeente Bergen en natuurlijk was de raad hier op tegen. Men vond dit heel onbillijk, omdat het poldergebied Mr. F. Zeiler (links) in gesprek met burgemeester J. Ritsema omstreeks 1983. Op milieugebied behartigde mr. Zeiler belangeloos de bezorgdheid van de Bergense bevolking, (foto: Trees Bruinsma)

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 2010 | | pagina 25