derlands Klokkenmuseum in Utrecht, waar hij de klok gratis had
x aangeboden. Laconiek en wat schamper hadden de heren van het
museum toegezegd dat 'ze wel eens langs zouden komen!' Dat is
inmiddels drie jaar geleden!
j= Over een andere bestemming heeft de beheerder een aantal keren
g overleg gevoerd, maar herplaatsing in het gebouw op het Rus-
«j senduin is daarbij geen optie, omdat de functie van de klok geen
i enkele relatie met het gebruik van Huize Glory meer heeft. Als
5 'oud vuilbehandelen, gaat de beheerder te ver. Maar de jaren-
lange opslag in de kelder van het gebouw doet ook geen goed aan
1 het behoud van het mechanisme. De interesse van de plaatselijke
klokkenmaker zal misschien nog het meeste recht doen aan de
cultuur historische betekenis van de prikklok van Bio-Vacan-
tieoord.Zie maar wat je ermee doet, voegt de beheerder mij
toe, misschien weet je binnenkort, of in de toekomst, een goeie
bestemming voor de klok. Ik zal er alleen een onprettig gevoel
bij krijgen, wanneer je binnen de kortste keren de klok, voor
een vette prijs, blijkt te hebben verkocht.De beheerder heeft
duidelijk nagedacht over de transactie. Mij is nog niet zoveel tijd
gegund om er over na te denken. Maar één ding weet ik zeker:
ik aanvaard de klok in grote dankbaarheid en ik ga daarbij zover
dat ik dc beheerder beloof de klok nooit te zullen verkopen.
We bezegelen de transactie met een handdruk, waarna we
gezamenlijk het bouwwerk achter in de auto dragen. Met ge
voel voor detail loop ik daarna de volledige kelder nog eenmaal
rond, om er van overtuigd te zijn geen enkel onderdeel achter te
laten. Dc beheerder lijkt daarbij in gedachten verzonken, maar
spijt komt niet in hem op. Daarna verlaat ik de 'villa op het Rus
senduin' langs de toegangsweg die rond het duin naar beneden
slingert. Opwinding is mijn deel! De reis terug naar huis voltrekt
zich in een roes. Met een gevoel van ongelooflijke rijkdom breng
ik de klok naar zijn nieuwe behuizing.
Aan dc Molenstraat, op de terp van de katholieke kerk,
wordt de aanwinst met gemengde gevoelens ontvangen. Om
vangrijk, zeer vuil en nooit meer weg te denken..., zijn ingredi
ënten waar niet meteen begrip voor wordt opgebracht. Maar net
als de klok van Bio-Vacanticoord is ook het huis van de klok
kenmaker 100 jaar oud. Een respectvolle bejegening is toch het
minste dat voor beiden moet worden getoond.
Er volgt een periode van onderzoek en herstel, en tege
lijkertijd groeit het plan om dc klok en haar nieuwe behuizing
als het ware te doen samensmelten. In het huis op Molenstraat
1, waar jarenlang Jan Scholten Sr. als meesterknecht van Bertus
Reiniersce (de drankenhandel) heeft gewoond, zijn beneden in
de woonkamer nog de restanten van een bedstee aanwezig in
de vorm van een grote hoekkast. In het dagelijks gebruik is de
hoekkast tot televisiekast gepromoveerd, maar veel onbenutte
ruimte kan nu een nieuwe bestemming krijgen.
De klok van Bio ondergaat een renovatie, waarbij de ver
roeste veren worden verwijderd en het mechanisme omgebouwd
tot een gewichtenklok. De klok wordt boven op de slaapkamer
in de wand geplaatst, zodanig dat de gewichten en dc lange slin
ger door de vloer naar beneden in dc bedstee kunnen zakken.
De valhoogte van de gewichten wordt zodoende enkele meters,
waardoor de klok slechts één keer in de week hoeft te worden
opgewonden.
Technisch wordt de ingreep een groot succes! De unieke
uitmonstering van de prikklok uit Bio-Vacantieoord heeft tot
gevolg dat het huis aan de Molenstraat een flinke aanpassing
ondergaat. Slechts onder de voorwaarde dat de klok in de nacht
Het enorme raderwerk is na de restauratie weer volkomen intact. (Foto Jan Stomps)
Het honderdjarig oude huis van de klokkenmaker. (Foto Jan Stomps).
wordt stilgezet, wordt de verbouwing door de overige huisgeno
ten aanvaard. Huis en klok zijn één geheel geworden! En indach
tig de belofte die gedaan is in Bergen aan Zee, wordt ook het huis
aan de Molenstraat dus nooit verkocht.
Met dit verhaal van Jan Stomps besluiten wij de rubriek: In
Bergen staat een huis. Vanaf november 2006 werd in elke Ber
gense Kroniek een artikel voor deze rubriek opgenomen. En
hoe verschillend deze verhalen ook waren, ze hadden gemeen
dat alle auteurs door een deskundige jury tot prijswinnaar
waren uitgeroepen. Dat was voor de redactie aanleiding om
deze verhalen in ons blad op te nemen, zodat daaraan ook een
blijvender waarde kon worden toegekend. Graag bedanken
wij de betrokken auteurs en de Stichting Openbare Biblio
theek Bergen NH nogmaals voor hun medewerking.
