121/2 jaar Merelhof
Tijdens het \2Vz jarig bestaan van de Merelhof in 1948 organiseerden mijn schoonouders een feestelijke middag voor de bewoners
bij hen in huis. Er was koffie met gebak. Ook burgemeester De Ruiter en zijn echtgenote, alsmede de directeur Gemeentewerken
de heer Blauw, gemeentesecretaris De Vries en de administrateur van het gemeentelijk woningbedrijf de heer Brouwer waren
hierbij aanwezig. Namens alle bewoners kregen mijn schoonouders ter herinnering een mooie vaas van aardewerk aangeboden
met tekst: 'A/s dank voor de gezellige avonden'.
De Merelhof bestaat 121/2 jaar. Staande: burgemeester L.J. de Ruiter, de heer
De Vries en de huisbewaarders Cor en Ida Dijs. Zittend: de heer Nieuwland,
mevrouw De Ruiter, mevrouw Mol, en de heren Blaauw en Brouwers.
De vaas van de dankbare bewoners ter gelegenheid van het 12 36 jarig bestaan.
Coronationstreet. In overleg met de bewoners zijn wij toen
gestopt met de gezellige avonden.
Inmiddels waren onze kinderen geboren, Carla in 1971
en Cees in 1972.
Vrijdag visdag
Ik kookte ook voor de bewoners en op vrijdag waren er altijd
wel een paar extra eters. Iedere vrijdag bakte ik vis met daarbij
uiteraard worteltjes en aardappelen. Ook voor de winterkost,
zoals stamppot, hachee of erwtensoep, waren er liefhebbers
genoeg.
Begin augustus 1975 besloten wij om in het vervolg
mee te doen met de jaarlijkse verlichtingsavond. De bewoners
waren meteen enthousiast. Zij vonden het prettig dat Henk en ik
het organiseerden. De gemiddelde leeftijd van de bewoners van
toen was toch wel boven de 80 jaar. De heer Duyvis, toenmalig
directeur van de VW, had nog wel wat glazen voor ons en
zo hadden wij een begin. Met hulp van familie en vrienden
versierden wij het hofje, en ook Carla en Cees vonden het een
feest om al die waxinelichtjes aan te mogen steken. Henk was
altijd enthousiast en bedacht ieder jaar weer een andere vorm
om het perkje te verlichten. Zo ook in 1981. Op schaal tekende
hij het alvast en het werd de vorm van een ster. En zoals altijd
genoten de bewoners en wij weer volop van het resultaat.
Niemand kon toen vermoeden dat het Henk zijn laatste
verlichtingsavond zou zijn.
Maandags moest Henk naar het ziekenhuis voor een aantal
onderzoeken, betreffende zijn ziekte sarcoïdose. Tijdens een
bronchoscopie kreeg hij een longbloeding en overleed hij op de
operatietafel. Mijn wereld en die van de kinderen stortte van het
ene moment op het andere volledig in.
Wanneer je bij bejaarden woont en werkt, accepteer je
de dood als vanzelfsprekend en ben je er mee vertrouwd. Maar
plotseling sta je er zelf alleen voor, ook als beheerder van het
hofje. Na enige maanden besloot ik de Merelhof te verlaten. Het
was voor mijzelf, Carla en Cees een ingrijpende beslissing, want
je verlaat niet alleen het hofje, maar ook de bewoners. Met velen
De Merelhof maakt deel uit van de tien hoogtepunten uit honderd jaar sociale wo
ningbouw. In 1949 wordt de Merelhof bekroond met de titel 'Bejaardenhofjesroman-
tiek in haar zuiverste vorm'. Op de voorgrond het beeldje van Jeanne Kouwenaar
'Jongetje met merels' uit 1950. Van de naam 'Vreugde om het ontluiken der natuur'
had Jeanne Kouwenaar nog nooit gehoord, zei ze in een gesprek met Coby Dijs.
hadden wij een band opgebouwd. Het zou nog tot maart 1982
duren voor wij verhuisden naar de Tuindorpweg. Daar moesten
wij met ons drieën ons leven opnieuw oppakken. Inmiddels ben
ik getrouwd met Piet Huibers, maar voor de Bergenaren blijf ik
Coby Dijs.
Schat aan herinneringen
Aan het werken met de vele bewoners heb ik heel veel
herinneringen overgehouden. Zo was er ooit een bewoner
(laat ik hem meneer A. noemen) die alle middagen lopend naar
het dorp ging, aanschoof in zijn stamcafé om daar de nodige
alcohol tot zich te nemen, 's Avonds tegen zevenen werd hij dan
weer met de taxi thuis gebracht en de taxichauffeur bracht hem
ondersteunend tot de deur. Alle dagen hel zelfde ritueel. Tot op
die bewuste avond in de winter. Het was donker buiten en het
vroor behoorlijk. Wij hadden gezien dat A. was thuisgebracht
met de taxi en zoals altijd bracht de chauffeur hem tot de deur.
Een beeld van een eeuw
