Oe Oude Bergerweg in 1948, nadat in de oorlog alle bomen gesloopt waren Het betreffende huis staat rechts tussen de berijpte bomen. De foto is genomen vanwaar nu de
rotonde is. De verste toren is van de Nurseries, de voorste van wasserij De Lelie.
helemaal veranderd. Door een nieuwe aanbouw werd ik bijna
dubbel zo groot. Een echte gevel keek nu op de weg. Dit zag er
veel deftiger uit.
Jammer genoeg moest ik kort daarna twee jaren leeg
staan. Wel kreeg ik af en toe bezoek, maar eigenlijk mocht dit
niet. Ik ruik nog dc tabaksbladeren uit de tuin die toen in mij
te drogen hingen. Benauwd was het toen ik door mijn oog
geschoten werd. Gelukkig alleen een klein gaatje. Toen alle
oorlogsellende achter de rug was, kwam dc familie terug. Wat
waren de kinderen groot geworden!
Een grote schrik kreeg ik toen de schuur helemaal
afbrandde, vooral omdat daar de oliehandel in was. De
brandweer spoot me helemaal nat, zodat het vuur verder
geen kans kreeg. Achter me werd een houten garage voor de
bestelauto gebouwd.
Al gauw ging het eerste kind de deur uit en vijftien
jaar later waren dc heer en mevrouw van het huis weer alleen.
Wel kwamen er nu vaak kleine kinderen op bezoek. Allerlei
nieuwigheden werden naar binnen gebracht, zoals telefoon
en televisie. Gelukkig werd die enge kolenkachel die mijn
schoorsteen al een paar maal in brand gestoken had, vervangen
door centrale verwarming. Lekker warm in mijn hele
binnenste.
Om mij heen kwamen 's zomers veel meer bloemen
in de tuin. De rust die ik vroeger kende op mijn weg was
verdwenen. Steeds meer auto's reden voor mij langs. Ook
waren er nu zo veel huizen gebouwd, dat ik de duinen en
Bergen niet meer kon zien. Dc in de oorlog weggehaalde
bomen werden vervangen en het werd steeds groener om me
heen. Af en toe kreeg ik een nieuwe kleur.
En dan tien jaar geleden! De heer van het huis was overleden
en zijn vrouw ging ergens anders wonen. Degene die het eerst
in mij geboren is, was mij nooit vergeten. Hij begon me van
binnen helemaal te veranderen. Het zag er weer piekfijn uit.
Vooral toen ik een nieuw dak en een nog mooiere kleur kreeg.
Toen hij en zijn vrouw er kwamen wonen, kreeg ik weer
bezoek van kleine logeetjes, die me de hemel in prezen.
Dit waren dc eerste honderd jaar van mijn bestaan.
Hierin heb ik zoveel veranderingen gezien, dat de volgende
honderd jaar wel wat rustiger mogen worden. ta
In augustus 1989 werd Eldert Groenewoud weer de bewoner van het huis aan de
Oude Bergerweg. Foto's: Eldert Groenewoud).
