Borstbeeld van
mevrouw van
Reenen-Völter,
ontworpen in
1926 door de
beeldhouwer
Tjipke Visser.
Foto 1989. (Foto:
Trees Staarink-
Bruinsma).
Ik vraag wanneer het Vredeskerkje eigenlijk
precies zijn naam heeft gekregen. 'Ik kan dit
niet goed achterbalen omdat bet op oude
foto's de ene keer 't Kerkje en dan weer
Nederlands Hervormd Kerkje wordt
genoemd en in de Bergensche Bad-, Duin- en
Boschbode zag ik dat het tot de jaren zestig 't
Kerkje heette. Ik verzamel alles over het
ontstaan van Bergen aan Zee en het
Vredeskerkje. Ja, ik hou van historie!'
Logischerwijs vraag ik aan José of ze
geschiedenis heeft gestudeerd.
'Nee, na het lyceum in Sneek ben ik in
Groningen Frans gaan studeren en daarna
heb ik een opleiding tot verpleegkundige aan
de V.U. in Amsterdam gevolgd. In het
weekend studeerde ik sociale pedagogiek.
Achteraf had ik best graag geschiedenis
willen studerenzegt José met lichte spijt in
haar stem, 'maar ach, deze opleidingen
hebben mij immers ook gevormd.
Ik vraag of José door haar huwelijk in
Bergen aan Zee is komen wonen.
'Vroeger gingen mijn ouders altijd in de
maand augustus naar Noordwijk aan Zee,
maar vooral mijn moeder vond Noordwijk te
mondain worden en daarom zijn ze naar
Bergen aan Zee uitgeweken. Zij huurden in
1958 van de heer en mevrouw van Loenen
(voorheen eigenaars van pension Francisca in
de Ruïnelaan in Bergendit huis aan de
Zeeweg en toen het in 1959 in de verkoop
kwam, kochten ze de woning en verhuurden
ze deze gedurende de zomermaanden.
Omdat ik in Amsterdam woonde, kon ik een
oogje in het zeil houden en zo kwam ik dus
vaak in Bergen aan Zee. In die tijd keken we
nog ver over de duinen heen want achter ons
Bovengedeelte van een gebrand
schilderd raam, ontworpen en
vervaardigd door glazenier Bogtman
te Haarlem. 2006.
(Foto: Trees Staarink-Bruinsma).
huis was nog geen enkele bebouwing. Je liep
zo het duin in. Nu staan hier de in de jaren
zestig gebouwde huizen rond het Transvaal.
Flet huis is gelukkig in familiebezit
gebleven omdat mijn man en ik bet in 1979,
twee jaar na ons huwelijk, konden huren en
later kopen. We zijn nu een van de langst
wonenden aan de Zeeweg.
'Het maakt mij wel nieuwsgierig hoe je
koster van het Vredeskerkje bent geworden!'
José gaat er eens goed voor zitten en vertelt:
'In 1989, ik had inmiddels twee kinderen,
ben ik door de toenmalige koster Mevr.
Sibinga Mulder-Kluyver gevraagd haar te
assisteren. In 1993 ben ik koster geworden en
toen voelde ik mij pas écht bij het kerkje
betrokken. Ik hou van organiseren en
aanpakken en had niet kunnen denken dat ik
zelf eens koster zou worden.
Door openstelling van de kerk op de
tweede zaterdag in september, Open
Monumentendag, heb ik geprobeerd meer
bekendheid aan de kerk te geven.
Vanwege een raadsbesluit in 1997 mogen
er nu ook burgerlijke huwelijken gesloten
worden, waardoor mijn werkzaamheden zijn
toegenomen. Voor de planning van een
trouwdatum komen ze eerst bij mij, waarna
ik ze het kerkje laat zien en adviezen geef
voor muziek en versiering. Vanwege de korte
afstand ben ik eigenlijk altijd beschikbaar.
Kom, we gaan nu naar het kerkje.José
pakt haar sleutelbos met een koperen plaatje
waarin de tekst 'kerkje' gegraveerd staat.
Interieur
Nadat we de Zeeweg zijn overgestoken,
lopen we over een smal zandpad tussen
duindoorns en rozenbottels via een klaphekje
Kosteres José
Siebers met de
sleutels van het
kerkje in haar
hand. 2005. (Foto:
Trees Staarink-
Bruinsma).
Interieur van het Vredeskerkje. 2005.
(Foto: Trees Staarink-Bruinsma).
Het vooraanzicht van het Vredeskerkje
met de zonnewijzer in de gevel. 2006.
(Foto: Trees Staarink-Bruinsma).
