DE RESULTATEN VAN HET ARCHEOLOGISCH ONDERZOEK BIJ DE RUSTENDE JAGER
Bierpul. (Foto: les de Zwart).
Detail van de duigen met het tonmerk.
Oor van een Siegburg Steengoed kruik.
(Foto: les de Zwart).
een plek gebouwd in het open land tussen bestaande buurtschap
pen. De Cock veronderstelt dat er gaandeweg rond deze kapel
een kerkbuurt ontstond tussen de buurtschappen Westdorp,
Oostdorp, Sanegeest en Oudburg in. Dit archeologisch onder
zoek bevestigt deze hypothese omdat er geen vroeg aardewerk is
gevonden uit de 8' tot 1 1' eeuw. Vroeg middeleeuwse sporen zijn
dus niet gevonden; hoogstens een verdwaald scherfje in de
ophogingslagen. De kans op oudere bewoning moet daarom
meer westelijk gezocht worden onder de duinen.
Bergen heeft zich letterlijk rond de kerk ontwikkeld en de
omringende buurtschappen opgeslokt: een fusie avant-la-lettre!
Langs de Breelaan heeft men alle moeite gedaan om de drassige
gronden aan te plempen zodat daar in de 13c misschien 14c eeuw
hoeven gebouwd konden worden. Alleen langs de Breelaan zijn
namelijk waterputten gevonden. Het zal een van deze hofsteden
zijn geweest die uitgegroeid is tot een herberg: de latere herberg
De Rustende Jager.
De hoge verwachtingen op archeologisch gebied zijn niet
helemaal vervuld; enerzijds omdat er, zoals hierboven aange
toond, relatief laat begonnen is om rond de kerk te gaan wonen,
anderzijds omdat het complex van De Rustende Jager op een
ophogingslaag van een natte laagte gebouwd was. Pas eind 19c-
begin 20° eeuw is met de aanleg van de tramverbinding Alkmaar-
Bergen het hele gebied tussen de twee haakwallen geschikt
geworden voor verdere bebouwing.
Epiloog
Het zal iedere Bergenaar met hart voor het verleden van zijn
dorp een goed gevoel geven om te weten dat deze historie niet
op zandauto's is afgevoerd, maar werd vastgelegd in een degelijk
verslag door drs. J. de Koning. Bovendien zijn de gerestaureerde
objecten in bewaring gegeven bij Het Sterkenhuis; de overige
vondsten werden opgeslagen in het Provinciaal Archeologisch
depot Mercurius in Wormcrveer.
Nan Duinmayer en Jan de Koning aan het graven. (Foto: les de Zwart).
Literatuur
Flamman, J. en M. Parlevliet, 2001AAC publ. 3.
Künzel, R.E., D.P. Blok en J.M. Verhoef, De lexicon
van de Nederlandse toponiemen tot 1200.
Amsterdam 1988.
J.K. de Cock, Bijdrage tot de historische geografie
van Kennemerland in de Middeleeuwen op
fysisch-geografische grondslag. Groningen 1965.
R.M. van Heeringen ,'Vroeg-Middeleeuwse
ringwalburgen in Zeeland', Goes/Rijksdienst Oud
heidkundig Bodemonderzoek Amersfoort, 1995.
J. de Koning, Archeologische waarnemingen op
terrein Rustende Jager, Hollandia reeks 22.
Doorsnede van een 13' eeuwse waterput (tonput).
