geschaatst.
Een andere liefde van
Ondine is die voor stoom
treinen en dan vooral voor
onze eigen Bello. 'Ik zit in de
kostuumgroep van de museum
stoomtrein Hoorn -
Medemblik en rijd dus vaak
met Bello heen en weer. Als
kind was ik al dol op tremen.
Ik nam geen pop maar een
houten trein, Jozef Stalin
genaamd, mee naar bed. Kijk,
hij staat hier nog onder de
kast. We woonden in Baarn
vlak bij het station en daar
fietste ik als driejarige met
mijn driewieler naar toe. Mijn
ouders vonden dat natuurlijk
niet leuk, maar ik probeerde
het steeds weer.
's Zomers ga ik vaak naar
Zwitserland, dan logeer ik bij
een vriend en vaar in
kostuum mee met het
'Dampfschiff' op de
Vierwaldstattersee.Er zullen
wel heel wat foto's van haar in
kostuum gemaakt zijn. Vindt
ze dat soms niet vervelend?
'Ik heb de zuinigheid van een kozak en de felheid van een fret'
natuur. Napoleon was vooral
dol op zijn paarden, die hij bij
letsel dan ook zelf behandel
de. Hij had zelfs een diploma
voor dierenarts gehaald en
heeft allerlei steunwerktuigen
voor beenletsel bij paarden
bedacht, die nu nog gebruikt
worden. Net als zijn soldaten
konden paarden na trouwe
dienst het Légion d'honneur
krijgen en werden dan hun
leven lang verzorgd. Ook
hield hij van frettenop een
schilderij in Fontainebleau zit
hij samen met zijn fretjes op
het paard.
Mensen weten van
Napoleon vaak alleen de mili
taire zaken, maar dat hij
Parijs vol bomen heeft laten
zetten weet bijna niemand.
Hij bracht ook wel een
bezoek aan het Oude Hof in
Bergen, natuurlijk altijd
incognito. Onder de naam
Nicolai van Bologne heeft hij
daar nog op Friese doorlopers
'Nee' zegt Ondine; 'ik ben
trots op mijn afkomsten
lachend: 'ik heb de zuinigheid
van een kozak en dc felheid
van een freten ja, over de
fretjes moeten wc het natuur
lijk nog hebben. Vanuit een
kast gluren de beide beestjes
door het gaas de kamer in.
Ondine is dol op de beestjes,
die vaak gewoon in de kamer
mogen spelen. Met een speci
ale mand op haar fiets gaat ze
met hen naar de duinen, waar
ze, weliswaar aangelijnd,
mogen ravotten. Ze maakt
daar schitterende tekeningen
van die ze in twee grote map
pen bewaart.
'Die fretjes zijn net als ik
zegt ze 'we blijven ons hele
leven speels.
markten heen breng.
Ik weet dat Ondine een
grote bewondering voor
Napoleon heeft en dat ze zijn
beeldje altijd bij zich draagt.
Ik vraag haar of ik hem mag
zien. Ze heeft Napoleon in
een verrekijkerhouder aan
haar riem hangen, door een
opening kan ik zijn gezicht
zien. Waar komt die fascinatie
voor 'die kleine', zoals ze hem
liefkozend noemt, toch van
daan? 'Ik logeerde vroeger
veel bij mijn oma, die woonde
in het huis 'Ende Voert', hoek
Mosselenbuurt Eeuwigelaan.
Zij had op de schoorsteen
mantel dit gipsen beeldje
staan, dat zij, toen ze nog een
kind was, met haar ouders in
Parijs had gekocht. Ik mocht
daar altijd mee spelen en hij
was me dus aardig vertrouwd.
Toen ik in het Legermuseum
werkte had ik tijd om me wat
meer in hem te verdiepen en
over hem te lezen. We bleken
veel gemeen te hebben, o.a.
onze liefde voor dieren en de
Ondine bij de feestelijke
rondvaart ter gelegen
heid van het tienjarig
bestaan van de
'Dampfschiffreunden
Vierwaldstattersee',
gekleed in Kazakhs
groot gala kostuum
(familiebezit).
