Vader en moeder Leering-Dekker voor hun café
'De Hengelaar' in Oudorp, waar mevrouw
Woudstra is geboren.
voor mevrouw. Met een grote hutkoffer
gevuld met zelf genaaide kleren vertrok
ken mijn man en ik met de boot naar
Engeland. Bij het inschepen werd er af en
toe iemand uitgepikt voor controle of je
niets meesmokkelde en je raadt het al, ik
werd apart genomen en moest me in het
bijzijn van twee vrouwen ontkleden. Als
ik hier aan terugdenk krijg ik weer rode
konen' zegt mevr.Woudstra blozend.
'Ik was vreselijk ziek op de boot en als ik
mij niet goed aan de railing had vast ge
houden, was ik vast overboord geslagen.
Het was een zeer deftige familie met
drie kleine kinderen waar we in dienst
kwamen; ze woonden op een prachtig
landgoed. Er was een 'nurse' voor de kin
deren, een werkster, twee koks en een
dienstmeisje en ik had de zorg voor
mevrouw. De tafels in de dinerzaal waren
altijd zeer chique gedekt, ik waande me
soms in een film.
De avond voor Kerst kwamen alle
dorpelingen met lampions naar het land
goed om kerstliederen te zingen; na afloop
werden cadeautjes uitgereikt. Wat een
sfeer!
Al vlug raakte ik in verwachting en
omdat ik mijn kind in Holland wilde
laten opgroeien keerden we naar Bergen
terug. We woonden om beurt een tijdje bij
mijn ouders en schoonouders in. Mijn man
werkte destijds in restaurant Het Gulden
Vlies in Alkmaar en tijdens deze periode
werd mijn eerste dochter Hanneke gebo
ren.
Na twee jaar verhuisden we naar de
Kinheimstraat in Alkmaar: het huis had
zelfs nog een ton als toilet in de tuin. Mijn
zoons Hetto en Peter zijn in de
Kinheimstraat geboren.
In die periode is mijn oudste dochter
tje Hanneke verongelukt. We gingen op
hemelvaartsdag naar een aanneemfeestje
eerste communie in de RK kerkvan
mijn familie in Opmeer. Ze is daar voor
de deur door een melkrijder overreden.
Dit was een groot drama in mijn leven!
Ik heb echter veel steun van mijn familie
en vrienden gehad.
Maar het leven ging gewoon door en ik
moest ook door.
Wonen in Bergen
'Via een driehoeksruil (Alkmaar-Bergen-
IJmuiden) zijn we in de St.Antoniusstraat
in Bergen komen wonen. Ik weet nog dat
de huur 69, - per maand was. Mijn
tweede dochter Hanneke en derde zoon
Leo zijn hier geboren.
Omdat ik 's avonds altijd alleen zat
en daar niet goed tegen kon, veranderde
mijn man van baan en werd vertegen
woordiger bij een drukkerij. Met vier kin
deren en een kostganger in huis was het
een drukke tijd. Er was toen geen wasma
chine, -droger, of stofzuiger en ook geen
pampers voor de baby's en toch was ik
tevreden. In het weekend kwamen er
twee flesjes bier in huis.
Via een zwager hoorden wij dat het
Parkhotel voorheen Pension Ericate
huur was. Het was in die tijd een seizoen-
bedrijf; geopend van april tot oktober. In
1957 volgden wij de familie Van Lingen
op. Het hotel telde toen 32 kamers waar
van een paar met verwarming, vier toilet
ten (op elke overloop een toilet), een bad
kamer en een grote keuken beneden. De
eerste twee maanden heb ik met één kok
en twee meisjes het hotel gerund; nadat
mijn man zijn baan had opgezegd draai
den wij de zaak samen.
Om de stille wintertijd in het hotel te
overbruggen openden mijn man en ik in
1962 de eerste bar in Bergen, het Zee
paardje aan de Breelaan. De bar liep als
een trein; we woonden boven de bar en ik
hielp vaak beneden. Een tijdje later koch
ten wij het pand naast het Zeepaardje en
openden de bar Tortilla, waar nu Hoppe
is. Het was een café voor kunstenaars en
Jany Roland Holst heeft het destijds geo
pend. Weet je dat achter de bar verschil
lende kunstenaars een muurschildering
hebben gemaakt! Ik denk zelfs dat achter
de nieuwe wandbekleding de afbeeldin
gen nog schuil gaan.
Verbouwingen
In 1968 nam het leven van mevrouw
Woudstra en haar kinderen een andere
wending en ging zij alleen verder in het
hotel. Nadat in 1969 het hotel op haar
naam kwam volgde er een aantal verbou
wingen. 'Allereerst ging de kolenkachel er
uit (wie vroeger het eerst beneden kwam
moest de kachel aanmakenwe woonden
inmiddels in het hotel' vertelt mevrouw
57
