Herinneringen aan 'De Rus'
Uitgeknipte tekening
van De Rustende
Jager door Matthieu
Wiegman. Collectie
M. Diesfeldt-Scholten.
Zo zag de verbouw
de toneelzaal er uit,
met vaste stoelen en
achter oplopend.
Foto: collectie M.
Diesfeldt-Scholten.
stoelen, zijn tijdens de mobilisatietijd
(1938/1939) Nederlandse militairen gele
gerd. Deze militairen aten hun rantsoenen
vaak buiten op, gezeten op banken in de
tuin. De militaire commandant, kolonel
Rutgers van der Loeff kwam meermalen
op bezoek bij de familie Diesfeldt. Dat
deden ook veel kunstenaars, met name
Matthieu Wiegman, die langdurig gast
was in De Rus. De kunstenaars betaalden
voor koffie 0,25 en voor een borrreltje
0,40. Als ze soms geen geld hadden
betaalden ze na verloop van tijd met een
schilderij.
In 1939 werd de nieuwe dancing aan
gebouwd. Er was toen de mogelijkheid
om te dansen op een verlaagde vloer,
daaromheen stonden de tafels gegroe
peerd waar de obers Offeringa (die na 25
jaar trouwe dienst Koninklijk werd
onderscheiden), Ab van Pelt en Louis
Breed hun werk deden. Achter de kassa
die de obers moesten passeren, zat Jeanne
Diesfeldt op een verhoogde kruk zodat
zij de zaal en de obers nauwgezet in de
gaten kon houden. Vader Bert hield het
totaalbeeld in de gaten en Han stelt dat
hij wel de directeur was maar moeder was
het nekkie waar alles om draaide. Een
werkzame vrouw die o.a. bestuurslid was
van de UW (Unie van Vrijwilligers), het
Vrouwengilde en het KCB.
Langs de voorzaal was een groot ter
ras dat doorliep naar achteren. Han kon,
vanaf dit terras en de tuin, zo op Bello
stappen want de tram liep vlak langs de
tuin. Dus... gratis meerijden want de con
trole hoefde hij niet te passeren.
De toneelzaal werd verbouwd met
vaste stoelen er in en een verhoging aan
de achterzijde, zodat de zaal opliep. Er
konden films worden vertoond (de opera
teur ging via het dak van de voorzaal naar
een hokje aangebouwd aan de toneel/
filmzaal), maar ook maakten diverse
toneelgezelschappen en verenigingen
dankbaar gebruik van de zaal, want der
gelijke goed geoutilleerde zalen waren
zeldzaam in de regio. Ook is de zaal nog
enige tijd gebruikt door de Hervormde
gemeente Bergen ten behoeve van kerk
diensten tijdens de restauratiewerkzaam
heden aan de Ruïnekerk.
Vader en moeder Diesfeldt hebben
later, toen zoon Jan op het punt stond de
zaak over te nemen, een woonhuis in de
tuin laten bouwen, waarin ze nog jaren
plezierig gewoond hebben. Han ging
rechten studeren en startte zijn advoca
tenpraktijk in Alkmaar. Aan zijn geboor
tehuis bewaart Han de beste herinnerin
gen, temeer omdat er altijd veel te doen
was, drukte binnen en buiten het gebouw,
gezelligheid door de ontmoetingen met
Bergenaren, badgasten en veel, al of niet
'beroemde' mensen uit den lande.