Herinneringen aan 'De Rus' Uitgeknipte tekening van De Rustende Jager door Matthieu Wiegman. Collectie M. Diesfeldt-Scholten. Zo zag de verbouw de toneelzaal er uit, met vaste stoelen en achter oplopend. Foto: collectie M. Diesfeldt-Scholten. stoelen, zijn tijdens de mobilisatietijd (1938/1939) Nederlandse militairen gele gerd. Deze militairen aten hun rantsoenen vaak buiten op, gezeten op banken in de tuin. De militaire commandant, kolonel Rutgers van der Loeff kwam meermalen op bezoek bij de familie Diesfeldt. Dat deden ook veel kunstenaars, met name Matthieu Wiegman, die langdurig gast was in De Rus. De kunstenaars betaalden voor koffie 0,25 en voor een borrreltje 0,40. Als ze soms geen geld hadden betaalden ze na verloop van tijd met een schilderij. In 1939 werd de nieuwe dancing aan gebouwd. Er was toen de mogelijkheid om te dansen op een verlaagde vloer, daaromheen stonden de tafels gegroe peerd waar de obers Offeringa (die na 25 jaar trouwe dienst Koninklijk werd onderscheiden), Ab van Pelt en Louis Breed hun werk deden. Achter de kassa die de obers moesten passeren, zat Jeanne Diesfeldt op een verhoogde kruk zodat zij de zaal en de obers nauwgezet in de gaten kon houden. Vader Bert hield het totaalbeeld in de gaten en Han stelt dat hij wel de directeur was maar moeder was het nekkie waar alles om draaide. Een werkzame vrouw die o.a. bestuurslid was van de UW (Unie van Vrijwilligers), het Vrouwengilde en het KCB. Langs de voorzaal was een groot ter ras dat doorliep naar achteren. Han kon, vanaf dit terras en de tuin, zo op Bello stappen want de tram liep vlak langs de tuin. Dus... gratis meerijden want de con trole hoefde hij niet te passeren. De toneelzaal werd verbouwd met vaste stoelen er in en een verhoging aan de achterzijde, zodat de zaal opliep. Er konden films worden vertoond (de opera teur ging via het dak van de voorzaal naar een hokje aangebouwd aan de toneel/ filmzaal), maar ook maakten diverse toneelgezelschappen en verenigingen dankbaar gebruik van de zaal, want der gelijke goed geoutilleerde zalen waren zeldzaam in de regio. Ook is de zaal nog enige tijd gebruikt door de Hervormde gemeente Bergen ten behoeve van kerk diensten tijdens de restauratiewerkzaam heden aan de Ruïnekerk. Vader en moeder Diesfeldt hebben later, toen zoon Jan op het punt stond de zaak over te nemen, een woonhuis in de tuin laten bouwen, waarin ze nog jaren plezierig gewoond hebben. Han ging rechten studeren en startte zijn advoca tenpraktijk in Alkmaar. Aan zijn geboor tehuis bewaart Han de beste herinnerin gen, temeer omdat er altijd veel te doen was, drukte binnen en buiten het gebouw, gezelligheid door de ontmoetingen met Bergenaren, badgasten en veel, al of niet 'beroemde' mensen uit den lande.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Bergense kroniek | 2003 | | pagina 26